We praten met Henk, de man die er verstand van heeft. Hij legt uit dat hij zo’n beetje een regisseursfunktie heeft, speciaal voor ‘t trajekt dat een beginnend dementerend persoon moet afleggen. De juiste keuzes moeten gemaakt worden & hij begeleid de paden die betreden moeten worden.
M’n moeder was bij thuiskomst na afloop van m’n verjaardag danig teleurgesteld. M’n vader bleek die avond niet meer gegeten te hebben dan 3 beschuitjes. Terwijl ze ‘m dagenlang instrukties had gegeven over z’n avondmaaltijd. ‘t Geld lag klaar, ‘t briefje met de beschrijving waar-ie z’n loempia moest halen was ook volledig & begrijpelijk.
& Toch at m’n vader die avond niet meer dan 3 beschuitjes.
De meningen lijken verdeeld over hoe we tegen dat soort verschijnselen moeten aankijken.
‘Waarom ongerust als m’n vader evengoed een oplossing vindt door beschuitjes te gaan eten?’
M’n moeder vindt die positiviteit niet zo terecht. Krijgt tranen in de ogen van de herbeleefde emotie.
‘Maar Moe vindt ‘t gewoon niet leuk dat ze Pa niet kan achterlaten, omdat-ie dan niet gezond voor zichzelf kan zorgen.’
Henk legt uit dat m’n vader in ieder geval voor een periode van 6 weken in dagbehandeling zou moeten. Dat dat in ieder geval beter is, want dan kunnen ze onderzoeken hoe hij er aan toe is & wat voor begeleiding hij nodig heeft. Hij is dan 6 weken in onderzoek, verklaart Henk.
‘Maar ‘t ligt aan u,’ legt-ie m’n vader voor, ‘of u dat inderdaad wilt of juist niet.’
‘Als Pa de beslissing moet nemen,’ zegt Franchet, ‘dan duurt ‘t misschien nog wel een jaar.’
‘Ja,’ zegt m’n vader plots, een kwartier verder, ten teken dat-ie zich er aan overgeeft.
‘Zullen we ‘t dan maar proberen?’ wordt de bijbehorende vraag gesteld door Henk.
‘Ja,’ herhaalt-ie, ‘als ik dan maar niet achter slot & grendel ga. Dat ik opeens achter de tralies zit.’
‘Is er een wachttijd voor m’n vader?’ wordt er gevraagd.
‘Dat weet ik eigenlijk niet. Maar ‘t is momenteel niet zo druk in Den Koog, dus waarschijnlijk kan hij snel opgenomen worden.’
Henk neemt nog wat details door met de groep van zoons, schoondochters & moeder. Iedereen is bezorgd op z’n eigen manier, maar er wel over eens dat dagbehandeling de beste oplossing voorlopig is.
‘Proberen,’ horen we Pa plots concluderen.
Een heldere lucht hangt boven Zijperspace, die somber voelt.