Alcohol is een noodzakelijk hulpmiddel. Ik mag dan gemakkelijk in de omgang lijken, maar niets gaat vanzelf. Er moet iets van binnenuit komen om de sluizen te openen & ongeremdheid tijdelijk wordt toegestaan. Een tikje hyper helpt op dergelijke momenten om te vergeten hoe dat anders gaat. Als er echter geen ruimte daarvoor is, kom ik al snel in een hopeloze situatie terecht.
Voor me uit staren helpt in dergelijke gevallen. Kijken naar alles wat beweegt, proberen niets daarvan te missen. Een duif die aan komt vliegen, de blikken van degenen die een conversatie voeren volgen, kijken wat een passerende fietser op ‘t kruispunt doet, hoe ik dat efficiënter had gedaan.

‘t Is als zand door je handen laten glijden & kijken hoe de beweging van de afzonderlijke korreltjes zich meten met de rest. Of de dopjes van bierflessen die de weg aflegden richting ‘t gootsteenbakje als ik die vanaf de plek waar ik de fles ontkurkte die kant op wierp.
Ik heb in ‘t verleden geprobeerd die ‘gang’ van de doppen te omschrijven. Als ik dat in m’n vingers had, de juiste bewoordingen zodat mensen de vlucht door de lucht konden meemaken, ontdaan van saaiheid ten gevolge van een koele beschrijving… Of verschoond van gebrek aan avontuur of afwisseling de route van de dop of van variatie in woorden te vangen…
Dan had ik ‘t recept voor levend schrijven.

‘t Heeft lang geduurd voordat ik door kreeg dat ik eigenlijk vooral bevangen werd door de beweging. ‘t Onder woorden brengen was slechts onderdeel van de behoefte dat aan anderen te laten zien. Kijk, zien jullie dat ook? Help ik jullie dat te zien? De schoonheid van de dop op weg naar z’n bestemming? De zwenking die hij maakt na de lichte botsing met de kraanhals?
Dat elk onverwacht woord uiteindelijk een poging is die onvoorspelbare route te illustreren.

Ik binge Jelle’s Marble Runs. ‘t Gaat een ietwat snel met een groot aantal knikkers, maar ik merk gedurende de nachtelijke uren dat ik er beter in word. De er langzamerhand extra ingebrachte gegevens die er als hulp in zijn gebracht, wie liggen er op de voorste 5 plekken, wat is de tussenstand na elke ronde, vergemakkelijken ‘t verkrijgen van inzicht in de bewegingen. Tevens moet je niet 3 favorieten nemen, maar hooguit 2.

Maar onder de mensen heb ik alcohol nodig wil ik mijn niet al te bijzondere belevenissen met anderen pogen te delen. & Veel ook van die mensen: ook een noodzaak. Als ze niet mijn kant op praten, als contact niet mogelijk is (& daar enigszins behoefte aan was), dan kan ik tenminste altijd alles wat aan veranderlijkheid onderhevig is bestuderen. Dat proces laten golven, aandacht geven, proberen te voorspellen, meevoelen & er op een gegeven moment zó in opgaan dat ik ‘t uiteindelijk zelf word.

Zou ik bijna gaan beweren dat Zijperspace beweging is, maar dat is vaak verre van dat.