igst

Carel was ‘t grappigst op een gegeven moment. Getraind door z’n vrienden & klasgenoten.
Daarna kwam Quint.
& Ondertussen sudderde Jan door met z’n woordspelletjes. Brand hier is, Brandaris. Ik ben nog steeds geneigd die woorden te herhalen als ze ‘t over die vuurtoren hebben. Maar ik had de betekenis pas door tegen de tijd dat ik zelf begon te roken.

Carel was zo grappig dat meneer de Boer een beetje genoeg van z’n voetbal had die steeds weer over ‘t hek z’n tuin in viel.
Die zou hij doorsnijden, zei hij dan.
Moest-ie maar proberen, zei Carel. Waarna meneer de Boer weken lang met verband om z’n duim rond moest lopen.

& Tijdens ‘t eten maakte Jan daar dan weer een droge grap over. & Theo de woordspeling die daarop moest volgen.
Er was een volgorde in die dingen. Met m’n moeder die ‘t allemaal probeerde in te tomen.
Niek, zeg jij er dan ook iets van!
Terwijl Marc de pap nog een keer met z’n lepel uit ‘t kommetje spetste vanwege de grote mate van lol rond de eettafel.
‘Haha!’, voluit.
‘Hihi!’, op een gegeven moment besmuikt achter een hand.
Afhankelijk van de leeftijd & rank daar in. & Pa die ‘t slabbetje over de kin van Marc sleepte. & Ma die zei dat we moesten stoppen. Plus nog een keer: Niek!
Die ‘t slabbetje aan Jan had doorgegeven omdat die ‘t dichtst bij Marc zat. Op zijn beurt flauw vlaggend ermee, alsof-ie de kapitein was, of matroos.
Elke dag anders. ‘t Moest wel spannend blijven. Ook voor Pa & Ma.

Ik zat aan ‘t hoofdeind. Marc tegenover me in de babysit.
De rest had ook z’n eigen plaats. Maar elke dag was de rolverdeling anders, hoewel we uiteindelijk slechts langzaamaan veranderden.

Pa werd pas grappig als-ie de deur uit was. Dat lag niet aan m’n moeder. Ik weet nu pas hoe dat zit. Terwijl ik altijd heb zitten kijken wat er nou allemaal gebeurde tijdens ‘t eten, dringt ‘t nu pas tot me door.
Zo veel vrouwen voor versleten daarvoor. Voor uiteindelijk begrip.
Maar dan die grapjes die ze nooit begrepen. Die vriendinnen leken wel m’n moeder. Die natuurlijk de liefste was, dat waren ze met me eens.

Misschien dat ‘t daar fout bleef gaan met de vrouwen in Zijperspace.

Eén reactie op “igst”

Laat een antwoord achter aan Jan Zijp Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *