Tijdens de cursus had ik bij winterexcursies al snel versteende vingers & toppen van tenen die op afbreken stonden; zelden maakte ik de bedoelde 2 uur vol – tegenwoordig merk ik de kou vaak pas op nadat de foto is genomen, de determinatie onderweg is, betere kwaliteit noodzakelijk & afgeleverd in de app & ik m’n handschoenen opnieuw aan heb, maar ook dan zit ik nog te diep in gedachten van wat zo’n korstmos nou uiteindelijk is & sterf ik pas onderweg naar huis, nadat ik heb gemerkt dat m’n vingers de aan een braam losgetrokken veters niet meer kan strikken.

Toch heelhuids aangekomen in Zijperspace, hoewel je dat niet meer kon voorspellen.
(Foto [in betere kwaliteit, want rottig kopiëren als je je eigen foto’s ergens anders wil plaatsen & ‘t je onmogelijk wordt gemaakt door FB] & tekst eerder geplaatst op Instagram.)