Nederlanders waren al zo slecht in fooien geven. Driftig hoofdrekenen, 10 procentsommetjes maken (…), maar sinds de euro is het in de kroeg bar. Tot afgrijzen van het personeel staan klanten al een maand te stuntelen met muntjes, als schoolkinderen in een snoepwinkel.
(…)’Niemand gaf een fooi. Alsof klanten bang waren per ongeluk te veel te geven. Ze stonden te wachten op twee cent wisselgeld.’
(…)’Klanten vonden ‘t kennelijk te beschamend om muntjes te gaan tellen bij het afrekenen. Ze gaven nog liever niets.’
(…)’De eurofooi stond in geen verhouding tot wat daarvoor werd getipt. Klanten deden alsof ze in het buitenland waren, daar doen ze ook zo moeilijk met fooien. De portemonnee zit vol muntjes, en je weet niet wat ze waard zijn. Dus wordt er maar naar boven afgerond. Dan krijg je een fooi van drie eurocent.’
(…)’Maar het draaide de afgelopen week inderdaad iets bij. Op twee biertjes krijgen we nu weleens een hele euro fooi.’ (Dag in dag uit, Volkskrant 2-2-2002)

Ik heb uitgerekend dat ‘t mij zeker € 75,- minder heeft opgeleverd de afgelopen maand (of hoor ik dat dan in guldens uit te drukken?)

Zodoende was er vanmiddag geen mogelijkheid tot pinnen in Zijperspace.