Ik probeer ‘m nu al een paar dagen te bereiken. Misschien zou ik mijn nrs in moeten spreken, zodat hij me terug kan bellen met de mededeling dat de handschoen niet in zijn huis ligt.
Je moet ook niet om 4 uur nieuwjaarsnacht nog even bij een feestje binnenwippen onderweg naar huis. & Net dat biertje drinken dat niet gedronken had hoeven worden. Waardoor bij verlaten van ‘t pand niet geconstateerd werd dat 1 handschoen ontbrak. Thuis wel, maar dan trek je niet nogmaals je kleren aan om op de fiets te stappen & nogmaals aan te bellen. Nee, bellen is dan genoeg, zeker met de bevestiging dat-ie ‘t apart zou leggen zogauw-ie ‘t aantrof.

Bij gebrek aan kontakt met de persoon in kwestie rijd ik dan maar zonder handschoenen. Ging best wel, zolang ik m’n mouwen maar gebruikte om over m’n handen te trekken.

Gister was ‘t net iets te koud. & Roald was wederom niet thuis op ‘t moment dat ik z’n huis passeerde, dus moest ik thuis wel een oplossing verzinnen.
Onderweg naar m’n werk heb ik vervolgens met een bruine hand, de wederhelft van de vermiste, & een groene hand gereden. Dat waren 2 sokken over elkaar heen.

‘t Combineerde weliswaar prima met m’n jas, broek & fiets, maar toch vond ik ‘t ietwat genant.
‘Kijk, die man daar. Die rijdt met 2 totaal verschillende handschoenen,’ meende ik al te horen. Zo snel mogelijk fietsen, dan zou niemand ‘t zien.
‘Whaahaa, aan z’n rechterhand draagt-ie geen handschoen, dat zijn z’n sokken die hij daar draagt.’

Niet dat ik modebewust door ‘t leven ga, dat alles perse bij elkaar moet passen, maar ‘t geeft me toch een behoorlijk opgelaten gevoel de straat over te moeten met een combinatie, waarvan ik denk dat ‘t de mensen op zal vallen dat ‘t niet bij elkaar hoort & dus ook niet staat.

Misschien zou ik 2 paar sokken moeten proberen.

& Zodoende een nieuwe mode introduceren in Zijperspace.