Ik heb ‘m 3 weken geleden met de hulp van de buurman & z’n handige apparaatje omgelegd. Met de buitenband zou ik ‘t nu wel weer een jaar uitzingen, maar veel ouder worden die niet bij mij. De binnenband had ‘t al meer dan 2 jaar bij me uitgehouden, maar was door z’n pokdalige uiterlijk (ik moet toegeven: dat zie je niet aan de buitenkant, maar je loopt, naarmate ‘t aantal plakkertjes toeneemt, een groter risico van plakmoeheid) toch eens aan vervanging toe.

Gister reed ik in een spijker. De voornaamste oorzaak van ‘t voelen dat je op een hard wegdek rijdt was zo gemakkelijk gevonden. Maar de spijker had voordat-ie zich er recht inboorde blijkbaar 1st wat zitten woelen, want bij ‘t oppompen kwam er steeds een nieuw gaatje te voorschijn. Ik deed ‘t plakken in fases, want was ondertussen op m’n werk. Doordat ‘t erg rustig was (wie stapt er met dit weer op de fiets, moet men gedacht hebben), had ik de tijd om de band in series van 4 plakkertjes tegelijk te bedekken. Vlak voordat ik naar huis wilde gaan, betekende ‘t dat m’n band bedekt was met 24 van die xemplaren.

Bij plakkertje nr 25 pakte ik voor de zoveelste keer de schaar & heb resoluut een einde gemaakt aan ‘t korttijdig funktioneren van de band & ben lopend richting huis gegaan.

Volgt vandaag een speurtocht naar nieuwe Kronan-binnenband & dat handige apparaatje van m’n buurman.

Voorlopig wordt geplak niet meer op prijs gesteld in Zijperspace.

Update: ‘t Handige apparaatje heet ‘vorkfixer’. & Kronan heeft getuige reaktie hieronder mijn blog officieel erkend. :-)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *