pfffffffrrrrrt

Ik kom er niet van af. Ook al weet ik dat ‘t belachelijk is, waarschijnlijk ook belachelijk klinkt als ik ‘t vertel, ik kan nog zo m’n best doen, maar ik kom er niet van af. Vooral als ik onder de douche sta op plekken waar een paar meter van mij vandaan gelijktijdig andere mensen hun sanitaire handelingen verrichten, probeer ik zeer m’n best te doen ‘t te vermijden. Zo zachtjes mogelijk is ook wel een optie, een concessie die ik doe vanuit de wetenschap dat ik me toch niet zal kunnen beheersen. Maar eigenlijk vind ik ‘t dwangmatige al van den gekke. Terwijl ik sta te douchen stel ik me al voor wat anderen vinden van ‘t geluid. ‘Pffffffrrrrrt’ gaat ‘t. ‘t Is eigenlijk jammer dat ik ‘t geluid moeilijk in letters kan vangen, dan zou men zich beter kunnen verplaatsen in mijn situatie. Misschien zelfs lichtelijk plaatsvervangende schaamte gevoelen. ‘Ton, dat heb jij toch niet nodig,’ hoor ik de mensen al denken. Ik moet u zeggen, waarde lezer, dat denk ik zelf ook. Zet mij echter onder de douche & ik kan ‘t niet laten. ‘t Is er uit voordat ik ‘t doorheb. De 1e spetters zijn op m’n hoofd gevallen & welluidend wordt de gehele badkamer gevuld met ‘t geluid van mijn afwijking. Gaat u er maar aan staan, op een overvolle camping, waar 100-en mensen in dezelfde ruimte beschikking hebben over een minieme hoeveelheid toiletten & douches bij elkaar gedrukt in zomin mogelijk cm². Iedereen hoort iedereen, elke zucht, elke scheet. & Ik sta daar ongegeneerd ‘pffffffrrrrrt’ te produceren. Nou ja, ongegeneerd, eigenlijk schaam ik me dood, ik probeer ‘t geluid tot een minimum te beperken, & toch weet ik dat de man die voor de wasbak z’n baard elektriek probeert te verwijderen erdoor afgeleid wordt. Hij schrikt even op, denkt dat er spontaan een scheur in z’n onderbroek is ontstaan, stopt z’n vinger in ‘t optionele gat, vraagt zich nog een moment af welk onheil de camping zal overspoelen & gaat dan ongemoedereerd (‘gelukkig’ slaak ik een zucht onder de douche) verder met de linkerwang.

Nee, ik moet ervan af. Ik moet ermee ophouden m’n mond open te zetten als ik onder de douche stap om ‘t vervolgens leeg te spuiten tegen de muur om dan te kijken of er nog ontbijtresten tegenaan kleven. ‘t Is schaamteverwekkend, zo’n gewoonte, & nergens voor nodig.

Zwijgzaam verwijderen we kruimels van de muren in Zijperspace.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *