Alle vertelt over hemzelf & z’n familie.
‘Ik was altijd al ‘t pispaaltje. Zeiden ze dat ‘t nooit wat met mij zou worden. Maar moet je nou kijken. Ik gebruik nog steeds wel methadon, maar ik leid voor de rest nog een redelijk normaal leven. Ik kom tenminste nog buiten. M’n broer & m’n moeder bijna helemaal niet meer. Die kunnen nog nauwelijks voor zichzelf zorgen.

‘M’n broertje, m’n broertje die dronk op 8-jarige leeftijd de fles sterke drank van m’n vader leeg. Dat was gewoon lachen, vond-ie. Ik kon er ook wel om lachen, dus moest ik ook een slokje nemen, zei hij, maar ik verslikte me al bij ‘t 1e slokje. ‘t Brandde verschrikkelijk in m’n keel. Misschien is dat wel m’n redding geweest, want ik durfde daarna niet meer de sterke drank aan te raken. Nog steeds niet trouwens. Terwijl ik wel allerlei soorten drugs m’n lichaam heb ingebracht kan ik niet tegen sterke drank.
M’n broertje wel. Die vertelde dat-ie juist dat brandende gevoel zo lekker vond. Dat vertelde hij op z’n 12e. Moet je nagaan. Toen was ‘t al een gewoonte van ‘m om stiekem slokjes te nemen als m’n ouders er niet waren.
Hij omschreef ‘t alsof-ie dat gevoel van hete sambal lekker vond. Dat besefte ik me pas later. Hij was gewoon verslaafd aan die tinteling in z’n keel. Net als dat je als kind gek bent van een snoepje. Voor hem was ‘t dus een snoepje. ‘t Was ‘m nooit verteld dat ‘t kwaad kon. Dat kwam dan weer doordat m’n moeder altijd al dronk.

‘M’n ouders scholden me uit toen ze er achter kwamen dat ik drugs gebruikte. Alsof alcohol geen drugs was, & zij niet verslaafd waren daaraan. Alsof alcohol geen kwaad kon.
Ik mocht niet meer thuis komen. Wat ik allemaal niet fout gedaan had. Ik was volgens hun niet te vertrouwen.
Nou klopte dat ook wel toendertijd, maar kijk eens hoe ‘t nu met me gaat.
Terwijl er door andere mensen boodschappen gedaan moeten worden voor m’n moeder & m’n broertje. Bijna niemand wil dat nog. Want dat huis dat stinkt, verschrikkelijk. Ze maken er bijna niks schoon. ‘t Enige wat ze doen is drinken & voor de tv hangen. Ze zitten alleen maar opgezwollen te zijn in hun stoelen.
Dat is ook ‘t enige zo’n beetje wat er aan boodschappen gedaan moet worden, maar zeg nou zelf: dat zou jij toch ook niet doen. Alleen maar flessen wijn halen voor een stel dat niet meer ‘t huis uitkomt vanwege die drank.

‘1 Keertje, man, 1 keertje, ‘t was op een feestje van een buurmeisje. Hij wist niet hoe hij normaal met mensen om moest gaan. Hij dacht dat ‘t stoer was als je dronk. Dus hij had een fles sterke drank van de tafel genomen. Terwijl iedereen bier dronk, dronk hij die fles leeg. Gooide ‘m zo achterover. & Weer naar iedereen lachen dat ‘t ‘m niks deed. Hij dacht dat ‘t stoer was. Maar hij zag niet dat mensen dat raar vonden. Hij dacht dat ze bewonderend keken. Dus de volgende fles pakte hij ook. Zo is-ie gewoon doorgegaan; hij had de hele avond een fles sterke drank in z’n handen. Nou ja, de hele avond: na 3 flessen was voor hem ‘t feest afgelopen. Lag-ie buiten voor pampes. Hij had geen normaal woord met anderen gewisseld.

‘Hij was op z’n 15e al hartstikke alcoholist. Z’n lever moet nu wel helemaal kapot zijn. Ik denk ook niet dat ze nog lang leven, die 2. Samen in een woning & ‘t enige wat ze nog kunnen is drinken.
& Dan zaten ze op mij te vloeken.’

Daarna raakten we niet meer zo snel sterke drank aan in Zijperspace.