Ik heb ze eindelijk gevonden, m’n laatste niet-€-biljetten. ‘t Zat verborgen in een heuptasje. & Dat wist ik al meer dan een jaar wist. Ik wist alleen niet meer waar ik ‘t heuptasje moest vinden.
Heuptasjes van Carl Denig zijn zeer geschikt voor vakanties, zoals waarschijnlijk eenieder weet. Veilig in de grote steden; geen zakkenroller die bij mijn heuptasje komt, laat staan door de rits ervan weet te dringen. Bovendien gemakkelijk bij ‘t dragen van een rugzak, want de portemonnee zit niet in de weg van de steunen om de middel ervan, of misschien wel juist andersom. Terwijl ‘t heuptasje immer bij de hand is, voor beide handen beschikbaar.
Heuptasjes zijn niet geschikt voor ‘t bewaren buiten de vakanties. In ieder geval niet bij mij. Die raken vermist, want hebben een camouflage-kleur, zijn te licht, zijn te dun & noem nog maar een andere onzinnige reden waarom men een heuptasje kwijt zou kunnen raken.
Totdat ik bedacht dat ‘t beter was al m’n vakantiespullen bij elkaar in een rek te bewaren. & M’n 2 heuptasje daar trouw de tijd doorbrengt buiten de vakanties. Niks aan ‘t hand; ik weet dat ‘t 2e heuptasje nog steeds daar te vinden zal zijn zogauw de komende vakantie zich aandoet. Heel liefjes schuilt ‘t daar in gezelschap van alle andere benodigdheden voor de volgende wandelavonturen. Wel zonder geld erin, dat mag ‘t heuptasje buiten ‘t seizoen niet herbergen.
Mijn 1e heuptasje vond ik een ½ uur geleden schuin onder een tafeltje, dat ik gister bij ‘t bezoek van m’n ouders voor ‘t 1st in 2 jaar heb verplaatst. Door ‘t verschuiven van ‘t tafeltje moet ‘t tasje eronderuit tevoorschijn zijn gekomen, ondanks dat ‘t geklemd zat tussen 5 centimeter hoge plaat hout, 4 poten & de vloer. ‘t Vond dat, nu de invoering van de € was volbracht & ‘t ondertussen schier onmogelijk is belgische franken & duitse marken in Nederland te wisselen voor klinklare waardebezittende munten, z’n aanwezigheid in dit huis wederom kenbaar moest maken. Incluis de inhoud.
Ik heb meerdere keren ‘t huis ondersteboven gegooid, wanhopig hopend op ‘t laatste moment voor vertrek naar België nog een xtra zakcentje te kunnen meenemen. Of vlak voor de invoering ‘t denken te kunnen meegeven aan een vriendin, die kontstant internationaal geld nodig had & dat liefst voor een gunstige-niet-bank-wisselkoers wilde verkrijgen.
3½ maand te laat laat ‘t heuptasje z’n koppie zien, waarbij ik 1st denk: ‘Wat is dat voor iets geks dat daar tevoorschijn is gekropen?’ Maar al snel deze gedachte weet om te buigen in: ‘Godver, jij vermaledijd etterig rot-heuptasje; waar was jij al die tijd?’
Heeft er nog iemand behoefte aan 2 antieke briefjes van 500 frank of 1 van 10 DM?
Men verwacht geen getr€m geld dat geen geld is in Zijperspace, maar ‘t voelt wel zonde.