Instaspaced (LXVI)

Je zou bijna denken dat ‘t geen toeval kan zijn: 2 gezichten waarvan je weet dat ‘t geen gezichten zijn, zo toevallig naast elkander, ware ‘t barvrienden, de 1 als altijd proestend om de droge talenten van de ander, waarbij de laatste sinds een tijd is gestopt met sigaren lurken, maar waar z’n wangzakken er in zijn blijven hangen; hij een koksmuts opgezet, omdat dat beter paste bij de anekdote, somtijds af vanwege een wending in ‘t verhaal of anders bang dat ‘t z’n kroegmaat fataal zou worden, al een half uur niet gestopt met schater, waarbij ze toch op moesten passen in ‘t schemerdonker niet betrapt te worden op schending, van u-weet-wel, waar moesten ze anders heen, vrouw wilde ze ook niet thuis de hele dag: ja, doe maar dat pikketanussie & kom dan pas terug, kan je leggen bijkomen tot ik je gehaktbal heb opgewarmd & je ziet straks wel wat voor groentes.

De groenten zijn hier op, tijd voor zo’n pikkedinges in Zijperspace.
(Foto [in betere kwaliteit, want rottig kopiëren als je je eigen foto’s ergens anders wil plaatsen & ‘t je onmogelijk wordt gemaakt door FB] & tekst eerder geplaatst op Instagram.)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *