Snel. Bier. Gek. Boeken. Zweet. Tuin. Impulsief. Stem. Vrijgezel. Broers. Vrouwenman. Hyper. Vrolijk. Vriendinnen. Schrijver.

Waar bovenstaande op slaat, dat vertel ik later wel. 1st Schakelen we terug naar de dag van gister. De meeting.

‘Hoi, Mark,’ groette ik.
Hij keek me aan. Lichtelijk afgeleid in zijn tocht naar waar ’t feestelijk samenzijn moest gaan plaatsvinden. Vlak naast de meeting waar ik deel van uitmaakte.
Hij zei me gedag.
‘Ken jij hem?’ vroeg ik aan Ellen. ‘Ook ooit Theaterwetenschap.’
‘Nee.’
‘Heb jij Theaterwetenschap gedaan?’ vroeg iemand van ’t gezelschap.
’t Kan Arnoud, Bart, andere Bart, of Hugo zijn geweest. We zaten een beetje afgezonderd van de grote groep webloggers. Wij behandelden de wereld & bijkomende problemen. Terwijl de rest ’t over weblogtools had. Daar hadden wij geen tijd voor.
‘Ja, maar slechts heel kort,’ antwoordde Ellen.
‘Maar Merel kende je er wel door,’ zei ik.
‘Jullie hebben samen gestudeerd?’ vroeg Arnoud.
‘Ja, ik deed Film & Tv-wetenschap,’ zei ik. ‘Dat was in ‘tzelfde gebouw.’
‘Maar ik heb ’t slechts als opstapje gedaan,’ zei Ellen. ‘Na ‘t 1e jaar ben ik al snel wat anders gaan doen.’
‘Nou, ja,’ zei ik verwonderd. ‘Nog een theaterwetenschapper.’
Ik stond op & riep Aude, die net ons tafeltje gepasseerd was.
Ze keerde zich om. Een kind hing om haar middel.
‘Hé, Ton.’
Ik liep op haar toe.
‘Je hebt een kind?’
‘Ja, nog niet zo lang, hoor. Sinds 2 weken.’
Ik boog ietwat voorover. Stak m’n vinger uit. Maar ’t groepje vingers dat me in een slaapstuiptrekking tegemoet kwam was dermate klein kwetsbaar, dat ik m’n vinger terugtrok. Stel je voor dat ik er 1tje brak.
‘Maar je was toch nog niet zwanger toen we dat afscheidsfeestje van Stella hadden?’
‘Nee, dat zou best kunnen. Ik denk dat dat een paar weken later was.’
‘Dan is dat alweer bijna een jaar geleden,’ verzuchtte ik.
‘Zijperspace,’ las Aude voor van m’n borst.
Ik had daar een sticker geplakt. Zodat mensen wisten wie ik was.
‘Ja, we hebben hier een weblogmeeting. Bijna iedereen die je hier ziet is logger.’
‘Oh, dan hoor ik er ook bij. Ik heet Logger van m’n achternaam.’
‘Haha, ja, dan mag je blijven.’
We praatten nog even door. Ik wees Merel aan, die ook Theaterwetenschap had gedaan. Die kende Aude niet. Ellen evenmin.
‘Merel is beroemd,’ zei ik.
‘Waar moet ik haar dan van kennen?’
‘Van haar weblog. & Ze heeft een keer op de voorpagina van een krant gestaan.’
‘Oh, dat gaat blijkbaar geheel aan mij voorbij. Ik was jouw naam trouwens ook vergeten. Dus ik moet Zijperspace.nl intypen of zo?’
‘Ja, maar ik zou dan 1st de computer aanzetten.’
We zeiden elkaar gedag. Ze ging ergens anders zitten. Waar ’t rustig was voor haar zoontje.
Ik liep terug naar de mensen aan tafel. Maakte een praatje met Bart. Dronk ’t bier dat zojuist gehaald was. & Nog vele consumpties later legde ik voor de 4e maal uit, in lange bewoordingen, zoals men van mij gewend was, dat er weliswaar niet zo verschrikkelijk veel gebeurd was in m’n leven, maar dat ik er nou 1maal lang over deed dat beetje te vertellen.

De volgende ochtend werd ik wakker doordat ’t geluid weerklonk van een meeltje dat in m’n comp was terecht gekomen. Met een stalen kop bekeek ik wat er gemeld werd. Steunend op de stoel. Ik ging niet zitten, bang als ik was dat ik dan niet meer op zou kunnen staan.
Een stokje werd mij toegeworpen. Door Cranium (die ik de dag ervoor node had gemist, vooral ook vanwege ‘t feit dat ik had gehoopt dat ze van mij boeken zou komen lenen als ze in Amsterdam was). Of ik zo vriendelijk wilde zijn in 15 woorden mijn persoon te omschrijven. & ’t Dan door te geven aan een volgende vrijwilliger.

Hij zoeft bij deze van Zijperspace naar Bart, die andere, of die ene, dat weten we eigenlijk niet.