Bepaalde momenten denk ik absoluut niet te weten waar ik m’n blog mee zou moeten vullen. Vooral thuiskomend van een dag van vele indrukken nog niet eerder gewaar geworden. Met tegelijkertijd ‘t gevoel dat die niet uit te drukken zijn in een kort stukje. Te veel ervaringen tegelijk in teveel categorieën, waardoor ‘t nooit een logisch verhaal kan worden: te divers.
Onderweg naar huis bedenk ik me dan ietwat geforceerd div onderwerpen die allen ‘t volgende moment, dan wel tijdens de verdere thuisreis afgekeurd worden. Te gekunsteld, niet eigen, niet genoeg van mezelf.

Tot ik thuis zit, m’n meel doorgelezen, m’n laatst geschreven stukjes gecontroleerd, enkele blogs verorberd, er een overvloed van onderwerpen & urgente kwesties zich doen gelden in m’n hoofd. Opeens lijken de avonturen verwerkt & de gedachtes erover netjes op een rij gezet. Maar die gedachtes zijn tegelijkertijd in zulke grote getale aanwezig, dat ook hierin ‘t overzicht niet anders kan dan ontbreken.

Ik bedoel eigenlijk: m’n hoofd stroomt over.

& We weten niet meer waar ‘t begin begon in Zijperspace.