De t-shirts zijn gewassen. Ze hangen al een tijdje te drogen in de zon. Waarschijnlijk zijn ze al droog ook.

Ik stel ‘t nog ff uit, ‘t vouwen van de t-shirts, want als er iets saai is & slecht voor m’n rug bovendien, dan is ‘t dat wel.
‘t Zijn niet slechts de 8 aan de lijn nl. Hier naast de comp staat een stoel behangen met nog een stuk of 7. & In de slaapkamer bedekt de grote voorraad een andere stoel, als een grote berg.

Al met al betekent ‘t minstens 30 shirtjes vouwen. M’n moeder had liefst gezien dat ik ze nog gestreken had ook. Ik ben bang dat ik dan pas woensdagavond ermee gereed ben, want er liggen nog 100 xemplaren op ‘t vouwloze strijken in de kasten te wachten.

Strijken is niet aan mij besteed. Er staat nog wel een strijkplank in de kelder & ergens anders in ‘t huis moet ook nog een strijkbout rondzwerven, maar ‘t is lang geleden dat ik beiden ter hand genomen heb.
Ik heb ook niet ‘t idee dat ‘t er mooier van wordt, zo kreukloos. Alsof ‘t karakter uit ‘t shirt gewreven wordt.
Bij ‘t opstaan pak ik dan ook een t-shirt uit de stapel & trek ‘m aan. De kreukels die er in zitten, verdwijnen wel bij ‘t dragen. & Sommige kreukels dienen er nou 1maal in te blijven.

Zijperspace zit vol met kreukels.