Al snel schiet me te binnen dat ik poepen in ’t donker niet prettig vind.
Geen boek, geen afleiding, geen ontspanning. & Een mens moet dan tasten naar de wc-rol. Ook al weet ik dat ik ’t op gevoel zou kunnen doen.

Er is haast geboden. Over minder dan 3 kwartier gaat ’t gebeuren. Alles wat ik moet doen, zal voor die tijd moeten plaatsvinden.
O nee, wacht even. Voor ’t bakken van een hamburger heb ik geen elektriciteit nodig.
Ik zou zelfs stiekem muziek kunnen spelen, met m’n 2 boxjes die ik altijd voor m’n mp-3speler gebruik. Keihard, da’s leuk, de buren jaloers maken.

Snel nog even de bankzaken afhandelen.
Als ik daar niet aan begonnen was, was ik er nooit achter gekomen. Dan had ik bij m’n buren aangebeld.
‘Is ’t bij jullie ook uitgevallen?’
& Zij zouden me uitgelachen hebben.
‘Ton, lees jij je post dan niet?’
Ja, maar ik was op vakantie.
Juist dan moet je je post snel openen.
Ik zou met m’n mond vol tanden hebben gestaan.
Ik ben blij dat ik net op tijd ben.

Verdomme, wat gaat die overgebleven tijd snel. Ik heb net op bevestigen van de transacties gedrukt & ’t blijkt dat ik nauwelijks nog een ½ uur over heb.
Soms blijkt de aangekondigde periode vaak iets korter te zijn, maar je zal zien dat dit in dit geval niet opgaat. Ergens in de hoofdcentrale zetten ze gewoon, middels een computer, de hendel om. Sector 329 wordt uitgeschakeld, van exact 10.00 – 14.00, luidt de opdracht die de computer geeft. & Geen mens die daar dan nog invloed op heeft.
Maakt niet uit of ze na een kwartiertje al klaar zijn met de werkzaamheden. Zo’n computer heeft geen menselijk mededogen.
Trouwens, een computer kent niet eens een uitdrukking als exact. Elk gegeven is al exact. Dan hoef je iets dergelijks ook niet als zodanig te omschrijven.

Geen muziek. Ook niet.
Zelfs niet van de ouderwetse installatie, die ik nog slechts zelden gebruik.
Geen films.
Er worden geen uitzonderingen gemaakt.
Alles is tegenwoordig afhankelijk van dat verdomde elektrieke systeem.

Ik kan m’n ontbijt natuurlijk nog een ½ uurtje uitstellen. Tijd optimaliseren. Ik heb nu tenslotte nog stroom. Even uitgebreid genieten van dat wat ik straks mis.

Ik begin te twijfelen. Kan ik wel ontbijt bereiden zonder gebruik te maken van ’t elektriciteitsnetwerk?
O ja, thee. Dat maak ik ook alweer jaren zonder fluitketel.
Maar de thee zit al een uur in de thermoskan.
Fiets pompen dan?
Ik ga voor de zekerheid alles maar na. Ik ben al dermate aan vanzelfsprekendheden gewend dat ik vast iets over ’t hoofd ga zien.

Ik moet overigens wel vaart maken, want Zijperspace kan nu elk moment