Wakker geworden met een donkere wolk boven m’n gemoed. Daar kan nog van alles mee gebeuren: hij kan voorbijtrekken, plots oplossen, maar ook veranderen in een donderwolk.
Vooral ‘t gevoel weer weer veel te laat wakker te zijn geworden, lijkt de stemming te bepalen. Weer de discipline, de rust in mezelf niet kunnen hebben vinden om bijtijds ‘t bed in te kruipen, & daar ontevreden, want ontzaglijk moe bij ontwaken, over zijn.

Gevolg:
-De dame bij de bakker is een trut, die altijd stom lacht & ‘t ene moment de prijs van ‘t brood roept & ‘t volgende moment alweer moet kijken wat ze moet afrekenen. & Waarom moet ze elke keer ‘Wie is er dan?’ zeggen, als ze toch duidelijk kan zien dat er slechts 1 persoon naast me staat?
-De donkere bui moet afgekocht worden, waarvoor ik een korte stop bij de boekhandel maak. Als snel bemerk ik dat ‘t een ingeving van m’n laatst ontstane manie is. ‘Nooit ‘ns iets op een normale manier, altijd in manie’s, verslavingen & obsessies’, verwijt ik mezelf, maar besluit ‘t boek toch te kopen.
-De dame van de boekwinkel zegt nogeneens spontaan gedag, dat moet er tegenwoordig uitgetrokken worden, waar je ook komt. Hé, hallo! Ik ben sjachrijnig. Ik ben niet degene die de schijn op moet houden. & Toch weerklinkt er een vrolijk, met ‘t beste been uit bed gestapte: ‘Goedemorgen.’ Met de vriendelijke glimlach van de wereldwijze boekenwurm. Ach gut, ik heb zelfs m’n bril opgelaten om aan die indruk te voldoen.
-‘t Weer moet ook afgeschaft worden. Een beetje gemoedstemmingen kopiëren, lijkt ‘t enige waar ‘t toe in staat is vandaag. Iedereen op z’n lazer geven die toevallig zich in ‘t gezichtsveld van ‘t weer zich begeeft dmv korte heftige windstoten. & Continu dreigen de wolken te laten openbreken & ‘t gezeik over de mensen te storten. ‘t Weer: da’s een zeikerd vandaag.
-Herinnering tot betalen van de KPN binnengekregen, terwijl dat juist de rekening was die ik wel op tijd betaald had, was mijn idee. & Ik zie de rest van de accept-giro’s op tafel liggen: die zullen toch echt dit weekend de deur uitmoeten. Die afschuwelijke onrust die dat veroorzaakt, omdat ik niet weet wat ‘t saldo is van m’n rekening & juist door die onrust wil ik dat ook niet weten.
-& Waar is verdomme de tijd? Ik heb hier godsamme tijd tekort. Kan er niet wat tijd aangelengd worden, zodat ik 80 minuten in een uur heb & wel alles doe, wat ik had besloten te doen (ooit).

‘t Gaat nu wel weer een beetje in Zijperspace, geloof ik.
Update: & Ik had wel een beetje gelijk in dat laatste (hoewel ik een klant bijkans verrot gescholden heb, maar da’s wat anders).