Ik was vandaag weer in de Diemer Vijfhoek. Een jong vogeltje, uit ‘t nest gevallen wss, rende voor me uit, in angst. Ik moest een sprintje trekken langs ‘m heen om hem weer richting nest, richting ouders, te laten spurten.
Er waren op een gegeven moment minstens 6 winterkoninkjes om me heen, aan weerszijden van ‘t pad, ze lieten de hele tijd om beurten een tikkend geluidje horen, een triller, om met elkaar in contact te blijven, zo leek ‘t. Ondertussen dwaalden er ook minstens 2 vinken & 2 boomkruipers in dezelfde regio, dezelfde bosschages om me heen. ‘t Gebeurde allemaal op een afstand van niet verder dan 4 meter van me vandaan. 1 Winterkoninkje (eigenlijk enkele van hun om beurten) zat een tijd lang op nog geen 2 meter van me weg.
Ik ben niemand tegengekomen buiten hen & een hele hoop insecten & andere, verdekt opgestelde, vogels.
1 Libelle bleef zitten terwijl ik foto’s van ‘m probeerde te maken, voetje voor voetje meer intimiteit van ‘m opeisend. & Een beter portret.
Ik heb ‘m ervoor bedankt, zoals ik de laatste tijd pleeg te doen als ze me toegelaten hebben hun op ‘scherp’ te krijgen.

‘t Bericht gaat integraal op Zijperspace.