zakdoekjes

Ik heb een probleem met zakdoekjes. Niet per se in ’t gebruik ervan, maar vooral bij aankoop.
Wat dat betreft zijn oudere mannen toch nog enigszins bevoordeeld, met de stoffen zakdoeken die moeder de vrouw elke dag weer schoon wast. Een generatie die heel moeilijk uit te roeien lijkt. Vroeger waren ’t vooral vaders & opa’s die daar gebruik van maakten, tegenwoordig zijn zakdoekenmannen nog steeds van hogere leeftijd, maar kom ik in jaren toch steeds dichterbij.

Die zakdoeken gebruik ik dus niet. Ik ben van de weggooi-generatie. Ik probeer me in dat weggooien zuinig & zorgvuldig te gedragen, maar met zakdoekjes (als ze van papier zijn heten ze ‘zakdoekjes’, vreemd genoeg), wordt in de verkoudheidsperiode menig afvalbak gevuld. ’t Meest besmettelijke object in huis is momenteel waarschijnlijk de prullenmand die bij mij in de huiskamer staat.

Maar m’n moeder heeft me nooit uitgelegd hoe ik zakdoekjes moet kopen.
’t Schijnt belangrijk te zijn dat je 1st leest wat er op de verpakking staat. Dochters krijgen dat soort zaken voorgekauwd, gedurende de opvoeding, heb ik nav ex-vriendinnen kunnen constateren, maar de mannen worden slechts mondjesmaat daarin onderricht.

Mijn moeder had met 6 zonen (men heeft altijd gedacht dat ze ’t wel zwaar moet hebben gehad) nergens geen omkijken naar. Geen maandverband-instructies, geen hygiënische uitleg over onderbroekjes, geen wasvoorschriften voor maandelijkse stondes, laat staan enige begeleiding bij de 1e verkenningstochten omtrent ’t aanbrengen van make-up.
Bij nader omzien kan ik wel constateren dat, ondanks de hoeveelheid zoons, m’n moeder een makkelijke taak toebedeeld had gekregen.

& Wij zoons lijden er onder. Nog altijd.
Ik koop bijv ook altijd ’t verkeerde wc-papier. Slechts een enkele keer kan ik zeggen dat ik werkelijk ontspannen van ’t toiletbezoek terugkeer.

Vrouwen lijken ook altijd veel eerder ingelicht te zijn over nieuwe innovaties mbt artikelen die in ’t teken staan van ’t lichamelijk gebruik. Ze krijgen naar alle waarschijnlijkheid van moeders met de paplepel ingegoten dat ze dagelijks de foldertjes in de bus door moeten nemen, om geheel voorbereid de warenhuizen te kunnen betreden. Men hoeft alleen al op een doordeweekse dag in de HEMA om zich heen te kijken om te beseffen dat vrouwen geheel voorbereid rond staan te snuffelen, ze hoeven slechts nog even ’t juiste product bij de juiste voordelige actie zien te vinden, terwijl mannen hopeloos om zich heen kijkend op zoek zijn naar ’t schap voor de mannenonderbroeken.
Wat tot gevolg heeft dat de onnozelaar bij ’t vinden van ’t juiste gangetje op de onderbroekenafdeling snel datgene naar zich toe trekt dat ’t meest lijkt op ’tgeen hij nodig heeft, want stel je voor dat ook maar iemand door heeft dat-ie zich al 30 minuten in dit grootwarenhuis bevindt.

& Hoewel ik me zeer wel bewust ben van dit verschijnsel, me tijdens ’t verblijf in dergelijke gelegenheden nonchalant & ondanks m’n onwetendheid toch recht op m’n doel af richting een willekeurig schap voortbeweeg, ondertussen zogenaamd de vrouwen bewonderend waar ik eigenlijk helemaal geen tijd voor zou moeten hebben wil ik binnen een redelijke tijd de winkel hebben verlaten, toch, elke keer weer, weet ik ’t voor elkaar te krijgen om zakdoekjes te kopen waar een raar geurtje aan toegevoegd is. Zodat ik al moet niezen voordat ik ’t papier volledig heb kunnen ontvouwen.

De spetters hangen aan de wand van Zijperspace.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *