Waar blijft de honger op zo’n moment? Normaliter was ik er van omgekomen rond dit tijdstip. Maar geen enkele smaakpapil schreeuwt om aandacht; de trek is er dus ook niet.
De tv staat op sport, maar ’t irriteert me, terwijl ik juist op z’n afleiding vertrouwde. Misschien omdat ’t gebodene tennis heet & niet de echte spanning presenteert van ’t schaatsen. Heb bijna de neiging om ‘m uit te zetten, maar hou me in, opdat ik niet per ongeluk de aanvang van de mannen mis.
Zoek ondertussen naar mogelijke verklaringen: m’n stoel; m’n fiets; een trap?
Er schiet me niets te binnen.
Geduld hebben: slechts 1½ uur nog te gaan.
Volgt een korte rondwandeling in Zijjperspace.