Ik hoorde een vreemdsoortig geronk van om de hoek links naderbij komen. ‘t Leek nog te ver weg om daarvoor stil te gaan staan, dus kruiste ik over de Prinsengracht de Runstraat. Plots veranderde ‘t geronk in een snel naderbij spoedend busje. Zonder ook maar enigszins af te remmen, passeerde hij me rakelings aan de achterkant.
‘Asshole!’ schreeuwde de bestuurder me na door z’n openstaande raam.

‘Wat is dat nou voor gek?’ dacht ik de oranje bus nastarend, die aan de overkant afsloeg & de Prinsengracht net als ik richting Leidsestraat ging volgen. ‘Scheurt keihard door hartje centrum & maakt verkeer van rechts uit voor asshole? Die vent moet onder de drugs zitten,’ luidde mijn conclusie.

Voor de Leidsestraat moest de man stilstaan voor ‘t passerende voetgangersvolk. Daar moest ik gebruik van maken, had ik me al snel bedacht, aangezien ik continu de auto op gelijke hoogte, maar dan aan de andere kant van de Prinsengracht had zien rijden. Ik stak over, achter de tramhalte langs, stopte vlak naast ‘t busje & schreeuwde door z’n raampje: ‘Yóu’re an asshole!’

De man was nogeneens ontdaan. Geen moment van stilte volgde, geen consternatie.
Nee, onmiddelijk schoten z’n ogen vol vuur & riep-ie: ‘You wanker.’
Nog wat zinnetjes volgden, maar ik stond alweer op m’n fiets, vastbesloten verder te gaan over de Leidsestraat. Ik bedacht me echter dat bij zoveel aggressie ‘t misschien beter was straten te nemen die de bus niet in mocht. Een goede ingeving, want de man stond al op ‘t punt achter me aan te gaan. Ik keerde me echter om & ging kant van de Prinsengracht op waar hij vandaan kwam. Daar mocht-ie niet in & met al die voetgangers kon-ie daar ook niet meer in.
Aan de andere kant van de voetgangersstroom zag ik achteromkijkend dat de bus was stilgestaan. ‘t Portier stond open. De man schreeuwde me toe dat ik eens moest durven terug te komen. Ik stak een bepaalde vinger op ten teken dat ik daar geen zin in had.
Trillend van woede & angst tegelijk reed ik verder, omzichtig om me heen kijkend of de oranje bus toch niet plotseling ergens opdoemde.

& Ik wist bijna zeker dat die enge vent een vaste klant van me was.

Gelukkig zijn we wel ‘ns onherkenbaar dankzij pet & bril in Zijperspace.