‘Ok, beschouw ’t maar weer als een vreemde afwijking.’
‘Kom op, je vertelt me net zelf dat ’t misschien niet normaal is.’
‘Ja, maar dat wil niet zeggen dat ’t daarmee illustreert dat er iets goed mis met mij is.’
‘Dat zeg ik ook niet, maar gewoon is ’t niet.’
‘Je beschouwt me dan meteen als een soortement randdebiel.’
‘Nou, ik kijk voor een kort moment wel even anders tegen je aan. Ik moet ’t toch ook weer op z’n plek zetten?’
‘Maar zo vreemd is ’t toch niet dat ik eigenlijk niet opgewonden kan raken van die plaatjes & filmpjes?’
‘Dat is ‘t ‘m nou net.’
‘Omdat ik 1 van de weinige mannen ben die niet bloedgeil raakt van die mensonterende plaatjes waarbij vrouwen in alle gaten genomen worden die hun lichaam bezitten?’
‘Dat vind ik niet zo raar, maar ’t feit dat je er evengoed wel naar kijkt.’
‘Maar dat zeg ik toch net: dat is omdat ik gefascineerd raakte!’
‘Leg me dan nog ‘ns uit waardoor je gefascineerd raakte. & Waarom je niet naar de ‘werkelijke’ inhoud van die plaatjes kijkt.’
‘Da’s toch niet zo moeilijk te vatten? Elke jongen krijgt in z’n jeugd vroeg of laat met pornoplaatjes te maken. Er zijn altijd klasgenootjes die op 1 of andere manier aan dat soort bladen heeft weten te komen & die worden dan stiekem in de klas onder de andere jongens van de klas verspreid. Om beurten krijgen de jochies ’t mee naar huis. Klassieke literatuur is er op gebouwd: hoe jochies voor ‘t 1st geconfronteerd raken met seks dankzij de klasgenoot met de grootste bek & een vroeg ontwikkelde ondernemersdrang, waardoor deze een seksblaadje te gelde weet te maken door ’t voor een luttel bedrag uit te lenen aan elke jongen die hij kent.’
‘Dwaal nou niet af.’
‘Nou, zo heb ik voor ‘t 1st in ieder geval te maken gekregen met ’t fenomeen.’
‘Ja, maar je weet dat ’t me daar niet om ging.’
‘’t Ging jou er meer om dat ’t mij niet interesseerde.’
‘Ook niet.’
‘Dat ik evengoed wel belangstelling had voor die plaatjes.’
‘Bijna.’
‘Dat ik ergens anders naar keek.’
‘We zijn er. Waarom, vraag ik me dan af.’
‘Omdat ik ’t fascinerend vind.’
‘Dat zei je al.’
‘Ik wil gewoon de omstandigheden weten. Ik bedoel: die vrouw legt haar schoot open, misschien wel voor een man die ze speciaal voor deze fotosessie 1maal in haar leven ontmoet & dat doet ze in een omgeving die nog even wat langer doorgaat met bestaan dan hun onderlinge neukpartij.’
‘Daar verlies ik je.’
‘Kijk jij wel ‘ns in de boekenkasten van Ikea?’
‘Bij Ikea zelf?’
‘Ja, die staan ook altijd vol met boeken. Ik wil altijd weten wat voor boeken dat zijn. Waar halen ze die vandaan? ’t Zijn natuurlijk allemaal dummies, nou ja, in ieder geval boeken die toch niets op zouden leveren, overschot, zeg maar. Of in de catalogus van Wehkamp, of Otto, daar zie je ook allemaal boeken in de kasten staan. Die boeken moeten ergens vandaan komen. Dat interieur ook. Dus hebben ze een gewoon huis genomen, van een doorsnee gezin. Ik ga naar die foto’s kijken, ik ga ze bestuderen & probeer alle aanwijzingen te vinden om mogelijk te kunnen achterhalen waar die mensen wonen, wat ’t voor mensen zijn, wat ze ertoe beweegt hun huis beschikbaar te stellen.’
‘& Dat heb je met pornoplaatjes ook?’
‘Ja, want wie laat nou zomaar z’n huis bevlekken door een vreemd stel dat toevallig bedreven is in ‘t open & bloot hun lusten bot te vieren?’
‘Hmhm, da’s op zich wel vreemd ook, ja.’
‘Dus neem ik zo’n foto op z’n kant. Lees de titels in de boekenkast. Kijk in welke taal de boeken geschreven zijn. Zoek of ‘De negerhut van Oom Tom’ er tussen staat, of ‘Het dagboek van Anne Frank’.’
‘Je zou ’t mensonterend vinden als ze ’t gedaan hadden terwijl Anne Frank mee had zitten kijken?’
‘Nee hoor, dat interesseert me niet.’
‘Zie je, dat begrijp ik dus niet.’
‘Ik hoef toch niet meteen een moraalridder te worden omdat de boekenkast me meer interesseert dan ’t van genot gillend kopje van een nymfomaan?’

’t Wordt tijd dat we de boeken weer ‘ns ordenen in Zijperspace.