Ik moest naar de wc.
Bij binnenkomst al. Maar dat kon later wel meevallen, dacht ik. Je moet je plaats niet verlaten als er nog anderen in ’t donker binnen kunnen schuiven & per abuis op je achtergelaten spullen gaan zitten. Ze willen altijd de plek hebben die al bezet is. Dat is ook waarom jij daar bent gaan zitten. Psychisch aantrekkelijk. Geldt voor iedereen.

Ik moest nog steeds naar de wc.
Als ik een beetje naar links ging hangen, m’n ene been over de andere, kon ik ’t gevoel zo’n 5 minuten onderdrukken. Vervolgens de andere kant opleunend weer. Met een ½e minuut aftrek. Je moet de hele tijd afleiding zoeken om de plasdruk niet te hoeven voelen. Soms is de film alleen niet voldoende. Soms is juist ’t feit dat je een film kijkt juist de aanleiding om er de hele tijd aan te moeten denken: ‘Nee, ik wil niet moeten plassen; ik kwam voor de film.’ Dus elke keer als je naar ’t doek kijkt, wordt je aan de nood, grotere nood, steeds grotere nood, misschien wel onhoudbare nood, herinnerd.

Dus moest ik naar de wc, maar was ik nog op zoek naar ’t moment dat de film zich ervoor leende.
Gelukkig heb ik film- & tv-wetenschap gestudeerd. Ik heb dagen in de filmzaal gehangen. Niet rondgehangen, nee, gehangen. Languit, leunend, steunend, verzittend, verstijvend. Waardoor ik weet hoe men een verhaal opbouwt. Hoewel dat eigenlijk iets natuurlijks is. Een vanzelfsprekendheid. Een verhaal heeft een spanningsboog nodig. Dat weet iedereen bij intuïtie. Anders wordt er niet naar geluisterd. Maar een beetje diepe duik in de materie doet ’t je nog wat extra beseffen, waardoor je de plaspauze beter kunt timen.

Meteen na de 1e spanning, dan moet je gaan.
Dus ging ik.
Waarom plannen ze dat ook niet in de films zelf, vroeg ik me af. Acteurs moeten in hun werkelijke leven toch dezelfde dingen als gewone human beings? & Nooit zie je ze met hun broek omlaag, jurk omhoog, gulp open.
Ok, John Travolta nam er ooit eens de tijd voor. Maar toen was-ie ook druk bezig met wat pulpliteratuur. Dat heeft ‘m tevens z’n leven gekost. Sindsdien durven acteurs niet meer naar de plee, bang dat ze de rest van hun carrière voortijdig afgemaakt gaan worden.

’t Toilet zag er overigens raar uit. Niet zoals ik gewend was. Ik was hier toch al vaker geweest. Zouden ze een tussentijdse verbouwing achter de rug hebben, waarbij de wc-blokken waren gerestaureerd? Je moet maar een troep voor de ME schuilende voetbalsupporters binnen hebben & je kan als bioscoopexploiteur de post in de begroting voor ’t aanschaffen van nieuw meubilair voortijdig aan gaan passen.
Er stond een muurtje & achter ’t muurtje, waar normaliter de pisbakken zich zouden moeten bevinden, stonden wc-hokjes. Ik keek nog snel even achter me, misschien had ik iets overgeslagen bij binnenkomst, maar toen ik niet meer dan m’n eigen spiegeling voorgeschoteld kreeg, inclusief de bijbehorende wasbakken met zeep & drogers, besloot ik dan maar over de wc-rand heen te gaan spetteren. Ik zou wel een wc-papiertje hanteren om indien noodzakelijk ’t ergste leed weg te vegen. Men kan niet te lang treuzelen, want na een spanningsmoment kon een plotwending enige verwarring veroorzaken als je tijdens de film niet goed hebt zitten opletten. Of je tijd hebt zitten verdoen op ’t toilet.

Goed. Gulp dicht. Een veeg met een wc-papiertje. Handen onder de kraan. M’n broek nog even in ’t gelid. Shirtje recht. Afgescheurde bioscoopkaartje bij de hand voor mogelijke controle. Een vlugge blik om te zien of m’n kapsel wel donkere bioscoopzaalfähig was & hup terug.

Gelijk met mij had een oude dame de deurknop aan de andere kant vast. We zagen elkaar in de ogen toen we dezelfde, maar spiegelbeeldige beweging maakten.
De vraag ‘Wat moet een oude dame als zij op een toilet als deze?’ deed mij een blik werpen op de bewegwijzering voor de verschillende sekses.
‘Oh,’ begon ik mezelf te excuseren, ‘ik vond ‘t er al zo raar uitzien voor de herentoiletten.’
’t Oude dametje liet mij de deur verder voor haar openen & reageerde ondertussen: ‘Ach, wat maakt dat uit. Ik ga ook altijd naar de heren als ’t op de dames te druk is.’

Alle bogen & wendingen komen vanzelf wel bij elkaar in Zijperspace.