Liefst was ik m’n handen niet meer. Al ziet ‘t onder de nagels redelijk groen & kleuren de toppen van m’n vingers geel.
& Dan met die kleurvingers richting m’n neus & mezelf bedwelmen. Niet dat ik er veel mee opschiet al zou ik dat willen, maar verslavend is de geur wel.
Dat ik me af ga vragen wat ik nou eerder lekker vond: de likeur of de geur van de boerenwormkruid?

We vonden een recept, daar begon ‘t mee.  Ik geloof dat ‘t was toen we in de buurt van Diever een blokhut op een camping huurden. We hadden al ‘t plan om een of andere kruidendrank in dat huisje te gaan maken, zowel de paardenbloemenlikeur als de vlierbloesemjenever waren een groot succes gebleken.
Jammer dat die laatste in de voorfase, in limonade-vorm zeg maar, te veel koolzuur ontwikkelde & zodoende m’n koelkast tot een Beiroet maakte in microvorm, waar elk moment de hele boel in de lucht zou kunnen vliegen. Naar een distilleerderij gefietst met de laatste volle emmer & die omgewisseld voor een liter 96% alcohol & die thuis gemengd met de rest van ‘t restant.
Een nieuwe drank was geboren die in ‘t proeflokaal van die distilleerderij net zo’n groot succes werd als in onze eigen kelen.

Een 2e keer opnieuw proberen kon pas een jaar later, maar heeft nooit tot de gewenste resultaten geleid.

Dus daar bij Diever vond Tineke een recept online, die bij gebrek aan overvloedige hoeveelheden van ‘t juiste ingrediënt de paardenbloemlikeur zou moeten vervangen. We hadden genoeg boerenwormkruid langs de waterkanten in de omgeving gezien. & In ‘t plaatsje was er wodka op voorraad. Vraag was hoe we aan engelwortel moesten komen daar, maar dat zouden we in Amsterdam, stad van ongekende mogelijkheden, op kunnen lossen. Pan met wodka & geplukte boerenwormkruid middels gebruikmaking van een elastiek goed bij ‘t deksel afgesloten.

Elastieken zat, want (zo kort mogelijk uitgelegd) een maand eerder, juist op de dag dat we samen iets te vieren hadden, sprong er iets in ‘t rokje van Tineke & was er alleen een boekhandel op voorraad om ons te voorzien van vervangend elastiek. Deze boekhandelelastieken werden per doos van 300 stuks verkocht, alsof de postbodes dagelijks daar over de vloer kwamen om hun voorraad bij te vullen voordat ze aan hun wijk zouden beginnen.
3 Elastieken met oude padvindertrucs aan elkaar vast geknoopt leverden een niet-afzakkend rokje op  plus een maand later een afsluitmechanisme voor de pan met boerenwormkruidlikeur die nog niet af was.
(plus een la in de keuken die nog steeds uitpuilt van nog niet gebruikte of in herbruik geplande elastieken, nu ‘toen’ inmiddels meer dan 6 jaar geleden is)

In boerenwormkruid zit thujon. Dat zit ook in z’n zusje absint-alsem. & Zogauw je die noemt begint iedereen over absint. ‘t Drankje waar de kunstwereld van Parijs en masse verslaafd aan zou zijn geweest. & Thujon scheen ‘t schadelijke stofje te zijn wat vervolgens verboden moest worden. De salie, wilde marjolein & jeneverbes konden echter geen kwaad berokkenen, moet men gedacht hebben, ook al zit ‘t daar ook in.
Voor de zekerheid hebben we mensen die onze boerenwormkruidlikeur lekker vonden wel verteld dat je er niet te veel van achter elkaar moest drinken.
Ja, vanwege de thujon.
Ja, klinkt als bouillon.
& Dan kon ik leuke verhalen vertellen over mensen die epileptische aanvallen kregen in de tijd dat ‘t nog hartstikke gewoon was om div kruiden uit de Artemisfamilie (abint-alsem, bijvoet, boerenwormkruid, etc…) te gebruiken voor bitterheid van bier.

‘t Valt allemaal wel mee met dat boerenwormkruid. Dat kan ik eenieder verzekeren. ‘t Is net als met de rest van waar ‘te’ voor past & dan met name als ‘t een drogerend effect bewerkstelligd: gewoon met mate gebruiken. & Aangezien zwangere vrouwen ook zeer matig moeten zijn met ‘t gebruik van alcohol hoef ik ze vast niet te waarschuwen voor de ingrediënten venkel, engelwortel &, wederom, boerenwormkruid, die ervoor kunnen zorgen dat de bevalling voortijdig wordt opgewekt.

Zo, genoeg. Tijd voor ‘t drankje dat je doet beseffen straks dat niets zo lekker is om te drinken vlak voor slapen gaan als ‘t drankje dat je zelf grootdeels zelf geplukt hebt & vervolgens heel geduldig 2 tot 4 weken hebt laten staan, behalve dan voor ‘t excuus om te controleren of de smaak niet te ver is doorgeslagen tussentijds.

Echter, wees snel! De boerenwormkruid wacht in z’n gele bloempracht niet lang meer op je. & Pluk niet de hele buurt leeg, want de insecten lusten ze ook & daar zijn er nu nog meer van te voeden dan dat er mensenmonden zijn, bovendien blijft de wereld mooier als er straks nog insecten zijn in plaats van ons.

Mocht je 2 liter wodka willen gaan gebruiken dan heb je volgens ‘t officiële recept 150 gram bloemetjes van de boerenwormkruid nodig. Dat is te weinig om ‘t echt lekker te maken, net zoals de voorgeschreven 900 gram suiker veelsteveel is. De 1 kan je beter verdubbelen, waar je de andere halveert.
Verder:
1 tl gemalen engelwortel
Ietsjes minder karwijzaad
Net zo’n hoeveelheid korianderzaad
‘tZelfde van venkelzaad
2 takken munt, maar dat mag ook best iets meer
halve citroen, schoongeborsteld als niet biologisch
2 tot 4 weken geduld
Plus een zeef aan ‘t eind.

Maar dan is ‘t in Zijperspace al op, dus kom ff langs om ‘t te laten proeven.