Ik druk op de rec-knop & m’n Olympus neemt op. Druk ik daarna op de play-knop, dan krijg je onmiddellijk de opname te horen. De knop ‘erase’ zorgt ervoor dat alles weer weggehaald wordt. Simpel. Daar hoef ik de gebruiksaanwijzing niet voor te gebruiken.

M’n collega’s begrijpen ‘t ook meteen als ik ze m’n nieuw speledingetje laat zien..
‘Hé, Marien,’ zeg ik, terwijl ik m’n voice-recorder voor z’n mond houd, ‘zeg jij ‘ns ff dat ‘t tijd is voor de laatste ronde, dan laat ik dat in de kelder aan San horen.’
Marien is maar al te bereid: ‘Hé, dikke vette kop, we zijn gesloten!’
Daar kan ik niet mee aankomen bij San.
‘Nee, nou ff serieus,’ probeer ik Marien te bewegen, hoewel ik weet dat zo’n vraag averechts effekt bij hem kan hebben.
Ik druk opnieuw de opname-knop in. Tegen verwachting lijkt Marien nu bereid ‘t wat serieuzer aan te kondigen.
‘Dames & heren, ‘t is tijd voor de laatste ronde,’ roept-ie ‘t apparaatje in, net zoals we ‘t altijd zeggen.
‘DIKKERD,’ schreeuwt-ie er nog net achteraan.

‘San, ik heb een boodschap voor je van Marien.’
Dat laatste moet ik er vooral bij zeggen, anders gaat-ie nog denken dat ik ‘m een dikkerd noem.
Ik druk de play-knop in. De opname van 4 seconden speelt, maar door ‘t geroezemoes & de galm in de kelder valt moeilijk te verstaan wat Marien heeft ingesproken.
‘Kan je ‘t verstaan?’ vraag ik San na afloop.
‘Nee,’ zegt San verwonderd.
Ik speel ‘t nog een keer af. Ik merk dat ik zelf ook moeilijk gewaar kan worden wat er gebruld wordt.
‘Kan je ‘t verstaan?’ vraag ik weer, maar opnieuw dezelfde reaktie.
Nogmaals, maar nu hou ik de Olympus wat dichter bij z’n oren.
‘En?’ vraag ik na afloop.
Nog niet.
‘Zal ik ‘t dan maar verklappen?’
‘Ja, doe dat maar,’ zegt San verwachtingsvol.
‘Hij zegt: “Dames & heren, ‘t is tijd voor de laatste ronde. Dikkerd!”‘

Oeps. Dat laatste had ik er niet bij moeten zeggen, hoewel ‘t er wel op staat.
”t Is wel een boodschap van Marien, hè,’ verduidelijk ik nog maar ff.
San is stil. Gaat voorovergebogen naar z’n kryptogram zitten kijken.
Tsja, hij is inderdaad wel dik. Weliswaar nog lang niet zo dik als Ronald, maar hij is zeker gezet. Maar dat hoor je niet rechtstreeks tegen iemand te zeggen. Marien kan ‘t wel maken, want hij is ong net zo dik. Zogauw ik ‘t echter vertolk, lijkt de uitspraak uit mijn mond te komen.
‘Ach, je moet maar denken,’ vergoelijk ik, ‘Marien is minstens zo dik als jij.’

2e Oeps weerklinkt in Zijperspace.