Je hebt dan al zo lang doorgehaald, dat ’t maar de vraag is of alles wat je beleeft nog wel blijft zitten, of ’t niet een schim wordt, een vluchtige herinnering omgeven door een wazige roes, waarvan de details niet meer waar te nemen zijn. Goed, de zon gaat vroeg op, in dat jaargetijde; ’t duurt niet lang vooraleer de ochtendzon genoten kan worden, maar toch heb je reeds een bepaalde hoeveelheid drank achter de kiezen als je besluit met z’n allen zo’n ochtendduik te nemen.

3 Meisjes gingen mee. Studentes uit waarschijnlijk Leiden. ‘t Staat me bij dat ze nogal lacherig deden over hun plek op de camping van de Donkere Duinen.
‘Vol met gezinnen. Overal jankende & jengelende kinderen. De moeders ‘buurten’ bij de caravan even verderop, vaders kijken de hele dag naar hun portable tv onder ’t genot van een pot bier. Daartussenin staan wij met 2 tentjes & alle kinderen op avontuur weten ons te vinden.’
Zo moeten ze ’t ongeveer verteld hebben. ’t Zijn de enige mensen die ik heb gekend die ooit op die camping hebben gestaan & ’t is ’t enige verhaal erover dat ik onthouden heb.
Ze gingen mee.
Ik had ze ergens in een café ontmoet. Samen met Dick. We praatten over muziek die niet te vinden was. Niet in Den Helder. Of in ieder geval niet na sluitingstijd van ’t jongerencentrum.
Dus hopten we maar, van kroeg naar kroeg. Een kleine rondleiding in de vorm van een kroegentocht.
‘Hier kan je blowen.’
‘Dit is de stamkroeg voor ’t personeel van Noorderhaven, zwakzinnigenzorg in Julianadorp.’
‘Hier bood Willem-Alexander op z’n verjaardag een rondje voor de hele zaak aan. Z’n lijfwachten stonden er omheen.’
‘Daar moet je niet komen; daar is ’t gevaarlijk.’
‘Dat is voor hardrockers.’
‘Hier draai ik muziek, maar die is nu gesloten.’
‘Na sluitingstijd liggen de stelletjes te vrijen verspreid over de dijk, wordt gezegd, maar ik ben ze nooit tegengekomen.’
‘’s Nachts nemen we vaak een duik in de zee. Maar dat doen we op ’t strand, verderop.’

Je moet ’t interessant laten klinken. Ze moeten daardoor zelf op ’t idee komen ’t te gaan doen. Dan is de motivatie er. Dan hoef je niet te pushen.
‘We doen ’t ook wel ‘ns in ’t zwembad, maar dan loop je ’t risico dat je door de politie gesnapt wordt. Er is laatst ook iemand door de bewaking aangeschoten.’
’t Was warm t-shirtweer. ’t Uitgaansleven speelde zich grotendeels af op straat, de klamme hitte sloeg je binnen naar de keel, je kleren plakten onmiddellijk op de huid. Er was niet zoveel wat ons tegen kon houden een duik te nemen.
‘Als je ’s nachts ’t water in rent,’ vertelden we, ‘dan kan je de zee zien oplichten. Allemaal blauwe lichtgevende spetters, door plankton veroorzaakt.’
Ze geloofden ’t niet, maar werden wel nieuwsgierig.

‘Maar we hebben geen zwemgoed bij ons.’
‘Wij toch ook niet.’
Dus stonden we gelijk.

& Uiteindelijk ging Dick niet. Niet de zee in. Maar dat snapte ik wel, want ik had Dick nog nooit zien zwemmen.
Hij zonderde zich af in de duinen, draaide daar een joint & kwam apenstoned terug.
De ochtend begon te gloren. De zee zou niet op gaan lichten, vertelde ik. Maar niets zo verfrissend als een duik in zee na een nacht in de stad.
Ze aarzelden. Ik trok m’n kleren uit. Gooide ze op een stapel in de buurt van een strandpaal. Rende de zee in. Ik hoefde niet ver te gaan, ’t was vloed. De meisjes volgden snel. De 1 een broekje, de ander niks, net als ik.

Voor de rest weet ik niet veel meer. Ik kan me herinneren dat ik naar huis ging, op een gegeven moment.
& Dick vertelde, achteraf, dat ’t meisje, ’t blonde meisje, ’t meisje dat achter mij aan was gerend, naakt, want dan ren je jezelf droog, had ik uitgelegd, dan heb je ’t niet zo koud, Dick vertelde dat ’t blonde meisje met hem mee was gegaan de duinen in, ’t meisje dat daarvoor zo mooi achter me aan was gehupst, ik zag haar borsten schudden in de schemerende ochtend, & ondanks dat, ondanks die aanblik, dat gebrek aan schaamte voor elkaar, ben ik naar huis gegaan, heb Dick overgeleverd aan 3 meisjes uit waarschijnlijk Leiden die in de Donkere Duinen hun tent hadden staan, & ik ben thuis in slaap gevallen, want van een duik in zee word je wel fris, maar niet nuchter, ook niet minder moe, & heb ze nooit meer gezien, ook niet ’t blonde meisje, dat de duinen in ging met Dick.

’t Is nog maar net geen zwart gat in Zijperspace.