Van te voren denk ik heldendaden. Die ik al snel herzie.
‘Baas,’ denk ik aldus, ‘als je me nog een keertje laat zitten, dan doe ik ’t ook bij jou.’
‘Wat bedoel je?’ denk ik hem te zullen reageren.
‘Elke dag te laat geld een dagje extra ziek,’ denk ik hem dreigend toe.
Waarop hij me ontslaat. Of ik denk hem mij te ontslaan.
Dus herzie ik mijn heldenplannen & denk ik hem dreigend aan te kijken.

Ik bel de winkel.
‘Hé, Ton,’ weet Jan te melden dankzij onze nummerherkenning.
‘Hé, Jan,’ reageer ik op de herkenning van zijn stem.
‘Ben je al beter?’ vraagt-ie.
‘Ja, de hoofdpijn is wel weg.’
‘Geen kater meer.’
‘Nee, de kater had ik de dag ervoor.’
‘Oh, daar kwam ’t dus niet van?’
‘Nee, ik denk dat ’t weer veroorzaakt wordt door de pijn in m’n nek.’
‘Oh, lastig.’
‘Wat ik wilde vragen: heb jij je loon al gehad?’
‘Nee, volgens mij niet.’
‘Ik ook niet. & Deze maand heb ik geen reserves meer.’
‘Baas is thuis, volgens mij. Dus je kan ‘m bellen.’
‘Ik kom straks wel geld halen. Dan bel ik ‘m wel vanuit de winkel. Hij betaalt zelf maar voor de telefoon.’

Dus denk ik mezelf telefoonscenario’s.
‘Hé, baas, ik heb weer geen geld gehad.’
Stemverheffing, winkel vol klanten.
Da’s ook wraak, denk ik dan. Voelt-ie later pas, maar voelen zal-ie.
‘Geen geld?’ denk ik baas te reageren.
‘Ja, weet je wel: als in salaris, als in loon op bank, als in beloning voor ’t harde werk, als in anders had je ’t zelf moeten doen.’
‘Maar ik heb ’t toch echt gestort,’ zie ik ‘m alweer reageren.
‘& Toch sta ik bij de kassa in de supermarkt vrolijk te pinnen voor geld die niet op diezelfde rekening staat gestort als dat jij gedacht had ’t wel op gedaan te hebben.’
‘Oh, dan zal ik ’t zo snel mogelijk in orde maken,’ denk ik baas te gaan zeggen.
‘Goed, zullen we dan afspreken dat ik tot de tijd dat ik geen geld heb niet zal gaan werken?’
Waarop opeens m’n baas de held wordt & me onmiddellijk ontslag aanzegt. Via diezelfde godvergeten rottelefoon die daar in z’n winkel staat.

‘Hi, Ton,’ zegt klant Joe die uit z’n mond naar bier van gister ruikt, ‘do you have to work today?’
‘Nee,’ leg ik ‘m in ’t engels uit, ‘ik kom alleen maar geld halen voor ’t werk dat ik verricht heb.’
Ik buk me achter de toonbank uit ’t gezicht van Joe & duik met m’n hand in de kluis. Ik haal er genoeg geld uit voor een week boodschappen.
‘Bel je Jos nog?’ vraagt Jan.
‘Ja, tuurlijk,’ zeg ik met ’t apparaat al in m’n handen.
‘Jan,’ zegt Joe, ‘is ’t alright if I’m gonna drink my beer here?’
Hij wijst naar voor de winkel.
Jan knikt & ik bel.
‘Ja, haaaiiii,’ roept baas dankzij nummerherkenning.
‘Ja, hoi, met Ton.’
Da’s iemand anders dan z’n nummerherkenning deed vermoeden.
‘Hoi, Ton,’ zegt baas, ‘ben je alweer beter?’
Ik vertel ‘tzelfde verhaal.
‘Maar waarvoor ik bel,’ ga ik verder, ‘ik heb nog geen salaris gestort gekregen.’
‘Nee, er is geloof ik iets fout gegaan.’
‘Er gaat erg vaak iets fout, baas. Laatst kreeg ik ’t geld pas na een maand.’
‘Ja, dat mag niet gebeuren.’
‘Ja, baas. Jij mag dat niet laten gebeuren. Jij moet zorgen dat je dat geld hebt.’
‘De winkel moet zorgen dat ’t geld er is.’
‘& Jij bent verantwoordelijk ervoor dat er geld genoeg is.’
‘Kan ik er nu iets aan doen?’
‘Ik heb nu geld uit de winkel meegenomen. Zorg maar dat de rest zo snel mogelijk op m’n rekening staat.’
‘Ik kijk meteen na wat er mis gegaan is. Misschien is ’t wel al van de rekening van de winkel afgehaald, maar nog niet bij je aangekomen.’
‘Zorg nou maar dat ’t in orde komt.’
‘Ja, ik zal ervoor zorgen.’
& Dan wil ik ook nog iets zeggen over dat ik eigenlijk nog ziek wil zijn, maar dan hebben we allang al opgehangen.
‘Heb je ’t gezegd?’ vraagt Jan.
‘Ja, ik heb ’t gezegd,’ zeg ik.

& Voel me nog steeds ziek genoeg om thuis in Zijperspace te blijven.