Ik kom er net achter dat ik ‘t eigenlijk vervelend vind. Dat eeuwige gecontroleer of alles er wel opstaat, volledig wel te verstaan, zonder haperingen of rare bijverschijnselen. De hele tijd ben ik bezig met uit te zoeken welke nrs er nog ontbreken, of die beschikbaar zijn, kijken of ze inmiddels volledig binnen zijn gehaald, van welke plaat ze ook alweer afkomstig zijn, & ze dan keurig te plaatsen in de file waar ze thuis horen. Ik kom er nogeneens aan toe gehele platen af te luisteren.
Toch werkt ‘t verslavend. Misschien juist vanwege al die handelingen. De administratie die ik bij moet houden. Ik klik m’n arm muis om vooral ‘t overzicht niet te verliezen, de juiste titels bij de juiste albums te plaatsen, of anders de gegevens te corrigeren, liefst zo netjes mogelijk, met de hoofdletters op bij alle nrs op precies dezelfde plaats. ‘t Bibliotheekvak raak je niet zomaar kwijt.
& Als ‘t eindelijk zover is dat ik er genoeg van heb, op ‘t moment dat ik denk dat ik de programma’s ‘t zelf maar moet laten regelen, nu is ‘t tijd voor rust aan m’n kop; op dat moment heb ik geen zin meer in muziek. De comp heeft 24 uur achter elkaar gepoogd alles binnen te halen; 5 uur ben ik daarbij aktief aanwezig geweest, om de administratie bij te houden & ‘t programma zo af & toe een peper in z’n reet te stoppen; & ik heb geen trek in muziek. Zeker niet in die zenuwachtige post-hippie-muziek van Gentle Giant. Nog iets van 10 nrs te gaan & alles is compleet, maar de lol is er vanaf.
Die aardige reus mag ooit weer ‘ns terugkomen in Zijperspace, maar vandaag kan men z’n gezever niet meer horen.