Instaspaced (XXXII)

Een middag lang liep ik in een open, ietwat wilde weide, omringd door de dreiging van de drukte van stad, bang dat, naarmate ‘t duurde, ‘t niet mocht, dat hier zijn, los van de rest van ‘t botsing ontwijkend gepeupel, winkelende straten van boodschappenkarren met schappen zo hoog, koeling zo koud, niets van versnellend verderf, dat ik de afstand koos ipv een extra scherp beeld van de echte jacht.

2 Uur helemaal alleen in de vrije lucht van Zijperspace (op een plotse beller na).
(Foto [in betere kwaliteit, want rottig kopiëren als je je eigen foto’s ergens anders wil plaatsen & ‘t je onmogelijk wordt gemaakt door FB] & tekst eerder geplaatst op Instagram)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *