Ze dartelden maar rond door de lucht, bij de boterbloemen, maar m’n camera deed hun poten verlammen, wat ze holderdebolder onbereikbaar deed vallen, in tegenstelling tot hun neefjes die op andoorn huisden: die schoten onder ‘t blad zo gauw ik van boven wilde bewonderen & achter de stengel als m’n blik horizontaal lag; nooit was ik welkom of een graag geziene gast alsof ze wisten dat 1 familielid definitief bij mij te logeren kwam & ‘t hen nooit meer navertellen zou, maar wellicht was -ie afkomstig van de familie op dagkoekoeksbloem, dat weet ik niet meer.

Logeerpartij is nog niet voorbij in Zijperspace.
(Foto [in betere kwaliteit, want rottig kopiëren als je je eigen foto’s ergens anders wil plaatsen & ‘t je onmogelijk wordt gemaakt door FB] & tekst eerder geplaatst op Instagram)