Op de Wijttenbachstraat hadden ze me verteld dat ik ‘t telefoonnr 0800-0416 moest bellen. Voor alle duidelijkheid omcirkelde de dame ‘t nr op ‘t papier dat tegelijkertijd afhaalbericht & -bewijs was. ‘t Gratis te bereiken telefoonnr, zoals zij xtra verduidelijkte.

‘t Nr bleek buiten dienst te zijn, op moment van bellen. Voor ‘t bereiken van de PTT Post Klantenservice diende een ander nr gedraaid te worden, zo werd door de opgenomen stem meegedeeld. Niet gratis, concludeerde ik bij ‘t horen van de 1e cijfers.

1st Moest ik m’n naam & adres opgeven, vervolgens werd ik verder ondervraagd. & Alle antwoorden werden door de telefoniste verwerkt in de comp, zo hoorde ik aan ‘t getik op ‘t toetsenbord.
‘Wanneer kreeg u ‘t bericht in de bus?’
‘Dinsdag.’
‘Dan had u ‘t op woensdag de 25e dus op moeten kunnen halen. Staat dat op ‘t papiertje aangegeven?’
‘Ja.’
‘Waar had u ‘t af moeten halen?’
‘In de Wijttenbachtstraat.’
‘Staat er enigszins leesbaar aangegeven wie de bezorger was?’
‘Gerard van Tol lijkt er te staan.’
‘Voor welk bedrijf werkt hij?’
‘Huh?’
‘Voor PTT Post of voor TNT.’
‘Oh, zo te zien voor TNT.’
‘Welk nr staat er bovenaan vermeld?’
”t Begint dus met 3 S, vervolgens volgt Q D B F 1 2 3 5 8 1 0.’
‘Ja, er staat niks aangegeven over dit pakket in de Wijttenbachstraat. Ik ga bellen met de Klantenservice van de PTT [ik dacht dat ik de Klantenservice al aan de telefoon had], dan gaan zij uitzoeken wat er met uw pakket gebeurd is. Binnen 5 werkdagen krijgt u van hen een telefoontje.’
‘Ok, dankuwel.’

Ik ben de ideale klant. Vooral telefonisch. Ik kan zo verschrikkelijk beleefd zijn, dat ik af & toe ‘t idee krijg dat mensen xtra handelingen voor mij verrichten, omdat ze ‘t gevoel hebben dat ik zo meelevend met hun meedenk. Hun, als telefonisch medewerker van grote instanties & bedrijven. Hun, de uiteindelijke slachtoffers van ‘t totale disfunctioneren van de mallemolen van geluidsbanden (die inmiddels volledig geautomatiseerd je overal & nergens naar doorverwijzen dmv vaag omschreven diensten die achter in te toetsen nrs op de telefoon schijnen te huizen). Hun, de bereidwillige oren die beschikbaar staan voor gefrustreerde consumenten die in een wereld van veredelde anonimiteit eindelijk een stem tegenover zich krijgen, eindelijk een oor ook om eens lekker tegen te fulmineren.
Ik sta op een gegeven moment hún te woord, zij kunnen hun ei bij míj kwijt, in korte zinnetjes tussen neus & lippen door. Terwijl ik geduldig wacht tot zij de juiste schakel in de juiste richting zetten.

M’n GSM gaat op vrijdag.
‘Met Ton.’
‘Spreek ik met de Heer Zijp?’
‘Ja, met Ton Zijp.’
‘Met Jorrit Vermeer van de PTT Klantenservice. U had gebeld over een pakket dat niet op ‘t bewuste postkantoor was aangekomen?’
‘Ja, dat klopt.’
‘Vanochtend is uw pakket gearriveerd op de Wijttenbachstraat.’
‘Da’s wel een beetje laat, hè?’
‘Ja, daar kan ik niks aan veranderen.’

Bij ‘t ophangen verlang ik pas een xcuus. Ik wilde helemaal niet dat hij er iets aan zou veranderen. Ik wilde slechts een xcuus. Namens dat hele grote bedrijf. Niet namens alle telefonische medewerkers. Niet namens de Klantenservice. Niet van Jorrit Vermeer. Niet namens Gerard van Tol. Gewoon xcuus voor ‘t vermist laten raken van misschien wel een heel belangrijk pakket.

& Toch gedraagt men zich ook de volgende keer weer zeer geciviliseerd & wellevend in Zijperspace.