knijperparadijs

Ik zei ook nog: ‘O ja, bedankt voor de nieuwe knijpers.’
Buuv van 2-hoog zei: ‘Oh, die moeten van 3-hoog zijn.’
Ik keek buuv van 3-hoog aan & zei: ‘’t Waren hele mooie nieuwe knijpers. ’t Hout was net van de bomen gekapt, dat kon ik zo zien.’
Ze wist blijkbaar nog niet wat er aan de hand was, zij van 3-hoog.
‘Ja, we hebben net nieuwe knijpers gekocht,’ legde hij van 3-hoog in z’n grieks-nederlands aan z’n vriendin uit.
‘Daar ben ik jullie dan ook heel dankbaar voor,’ knikte ik hun beiden vriendelijk toe.

’t Is handig. Want zoals men ooit gedacht heeft dat er een pennenparadijs moet bestaan, vanwege alle als vanzelf verdwijnende pennen, zo moet dat zich ook ergens bevinden voor knijpers.
Ik raakte daarnet bij ’t binnen ophangen van de was (daar droogt ’t lekker snel van) er ook 1tje kwijt. Meteen van de aardbodem verdwenen. Hoe ik ook zocht.
’t Paradijs voor de knijpers die van boven komen, dat ben ik.
Tenzij ze in de tuin zijn gevallen. Dan laat ik ze verrotten in de aarde. Daar wil ik m’n pasgewassen was niet aan bevuilen.

‘Maar je krijgt ze wel terug hoor,’ zei ik tegen haar van 3-hoog.
Ze had nog steeds niets gezegd. Blijkbaar nog steeds niet op de hoogte van ’t inkoopbeleid van haar vriend. Hij gooide altijd de persoonsvormen door elkaar. Voor ‘tzelfde geld had-ie ’t nu over 2-hoog.
‘Ja, moet je wel ook wat anders laten vallen,’ zei zij van 2-hoog.
‘Inderdaad. Elke keer als ik een onderbroek of een bh van jullie vind, dan vouw ik die op & doe ik er een knijper aan vast. Dan gaat ‘t makkelijker door de brievenbus.’
Zo rouleren ze een beetje door ’t huis, is de gedachte er achter. & Ik hoef me ook niet schuldig te voelen over vermeende diefstal van knijpers.
‘Maar wel altijd een dag later,’ zei zij van 2-hoog vinnig.
‘Ze moeten natuurlijk wel droog zijn voordat ik ze op de vloer van jullie gezamenlijke trapportaal achterlaat,’ zei ik op dezelfde toon. ‘Tenzij ’t een onderbroek van hem is.’
Daarbij knikte ik met m’n neus richting hem van 2-hoog.
‘Dan stop ik ’t in een plastic tasje.’
‘Oh, maar da’s ook een soort van recycling,’ deed zij van 3-hoog eindelijk mee.
‘Ik ga zo’n ding niet dragen,’ zei ik verontwaardigd.
‘Ik had ’t ook over ’t plastic tasje.’

Er is geen eind aan alle dingen in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *