koortsbeeld

Vorige week lag ik nog in m’n bed, te staren naar ‘t plafond. Niet veel gedachten doemden op in m’n hoofd; er was in ieder geval weinig variatie in de strekking ervan. Waardoor m’n hersenen vreemde spelletjes gingen doen, om toch een bezigheid te hebben. Ik wist echter van ziektes in kinderjaren dat je er knettergek van wordt op gegeven moment, dus heb ik ‘t mezelf vooral niet te lang toegestaan.

In alles zit wel een struktuur, maar vaak zit er in plafonds of behang dermate veel struktuur dat je er figuren in kan gaan zien. Ongeveer net als in stapelwolken. Een klein gedeelte van ‘t behang laat zich tot een gezicht omvormen, die door ‘t staren ernaar geleidelijk verandert in een heel lichaam, wordt later een gebruiksvoorwerp & plots spettert ‘t bloed uit de zelf gecreërde onbestaande tekening. Soms veranderde ‘t fantasie-figuur niet meer & werd ik gedwongen urenlang ‘tzelfde stukje behang of plafond voor me te zien. & Door de koorts werd dat kleine stukje iets obsessiefs: ‘t beïnvloedde niet alleen meer m’n wakende toestand, maar ook de dromen stonden in ‘t teken ervan. Koorts kwam gelijk te staan aan 1 punt in ‘t behang, waarin een figuur te herkennen viel, die in gedachten monsterlijke vormen had aangenomen.

Gelukkig had ik daar ditmaal weinig last van. Ik was echter wel in m’n koortsige dromen allerlei meetkundige figuren aan ‘t uitrekken, dubbelvouwen, ontleden. Stippellijnen werden geplaatst, hoeken werden eraan ontrukt, ‘t middelpunt werd berekend & ‘t figuur werd opnieuw opgebouwd.
Ik weet bijna niets meer van wiskunde, maar in die dromen vond ik alles opnieuw uit. Niet dat ik me daar prettig bij voelde. Ik werd bijkans gek van de obsessie waarmee ‘t gepaard ging: alles was nl veranderd in meetkundig figuur & m’n droom kon ‘t niet meer over iets anders hebben.

Er werd een beeld van m’n ziekte gevormd. Een beeld dat voortaan gelijk staat aan die periode van koorts. Als ik terugdenk aan ziek-zijn in m’n jeugd, dan zie ik bepaalde figuurtjes in ‘t behang terug. Denk ik terug aan vorige week, dan zie ik een 3-dimensionaal meetkundig figuur.

Waardoor ook ‘t abstrakte lijkt verbeeld in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *