kraftwerk

Geigerteller.
Ik kan beter niet in de buurt van kinderen komen. Als ik leraar was geweest, dan was ’t beter dat ik 1 of 2 weken niet op school verscheen.
‘M’n vriendin kan dan waarschijnlijk niet bij me slapen?’
Dat drong nog niet tot ‘m door.
Nee, geen kinderen aanraken.
Later zei hij: ‘Oh, jij was al verder.’
Waarbij hij op de volgende blz wees.
Daar was ik nog lang niet. Was ik ook nog niet geweest. Ik keek naar z’n vingers die over de tekst ging. Las ondertussen schuin door de woorden heen.
Achterin de auto zitten, schuin achter de bestuurder.
Er moest natuurlijk zo veel mogelijk afstand geschapen worden.
‘Openbaar vervoer,’ zei hij, ‘daar moet je ook om denken.’
Hooguit een uur, las ik onder z’n vingers door. Dan kon ik natuurlijk beter op plekken gaan zitten ver van mensen weg. Op tijdstippen dat anderen minder reizen. Zouden er ook plekken achterblijven waar ik gezeten had? Plekken waar ze zouden kunnen meten dat ik er was geweest.
‘Kan ik dan wel werken?’
‘Wat voor werk doe je? Veel met mensen?’
Achter de bar, vertelde ik, & dacht gelijk aan de winkel. Veel mensen. Altijd veel mensen.
Ik zag mezelf opgesloten in huis zitten. Wegblijven. Mensen: kom maar niet op bezoek.
Oh, ik las dat ik kinderen wel kort mocht begroeten, kussen. Niet te lang knuffelen waarschijnlijk, maar mocht wel. Gelukkig was ik nog geen vader.
‘Nee, zoon, vanavond niet bij je vader in de buurt. Dat kan nu even niet.’
Zittend urineren. Ook mannen, stond er. Na ieder toiletbezoek zorgvuldig de handen wassen.
Zou ik ’t toilet ook anders moeten schoonmaken?
Houd afstand. Bij tv-kijken minstens 1 meter ertussen.
Tussen mij & de tv, vroeg ik me af. Zou straling werken op straling? Nee, toch? Mensen, toch?
Niet in de buurt van zwangere vrouwen. Gevoelig. Embryo, & dergelijke, groei.
Geen bioscoop, geen reis, geen kerk, geen vergadering.
Geen zwangerschap, geen borstvoeding.
Seksueel contact geen enkel probleem. Niet een uur achter elkaar waarschijnlijk.
Dat zou me toch niet lukken, dacht ik.
M’n vriendin zou ergens anders moeten slapen. Of ik. 2 Meter uit elkaar.
& Als ik een hand geef, zou ’t dan smelten, vroeg ik toen, of zou de sneeuw ontdooien als ik naar buiten kom, of krommen de tramrails als ik meerijd, zullen planten in huis nog wel gaan groeien & krijgen m’n kinderen straks kromme tenen?
Radioaktiviteit.

Misschien straks beter uit de buurt blijven van Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *