ladyfriend

Ladyfriend - sivert='Sivert' Höyem

Op de heenweg hield de discman er mee op voordat ik ‘t 7e nr had bereikt. Ik was vergeten thuis de batterijen bijtijds te laden.
’t Was goed zo, dacht ik toen. Ik kon me beter concentreren op ’t boek over stouts & porters, nog wat laatste informatie vergaren voor de bierproeverij van de volgende dag, werd daarbij niet afgeleid door een mooi liedje.

M’n moeder ging kijken of Theo al was gearriveerd. Hij zou ook met de trein komen, had-ie mij de dag ervoor laten weten. Met Jet. Die zou ook een nachtje bij Oma logeren.
Ik zette de cd-speler aan. Een wisselaar. Er pasten 3 cd’s in. Ik had de truc hoe ‘m te bedienen de vorige keer van Marc afgekeken. ’t Was toch niet zo moeilijk. Als je maar de juiste cd selecteerde.
Geluid hard. Zodat ik ’t in de tuin ook zou kunnen horen.
Zo luid was er waarschijnlijk sinds lang geen muziek gedraaid in ‘t ouderlijk huis, dacht ik, terwijl ik vanuit m’n ooghoeken spiedde of de buren er last van hadden, die achterover lagen in hun tuinstoelen.
Halverwege ging ik naar boven, om te kijken of ik iets gemist had op internet. Ik hoorde m’n moeder terugkomen.
‘Wat moeten de buren wel niet denken?’ vroeg ze.
‘’t Was maar voor 1 nrtje,’ zei ik, de knop terugdraaiend.
‘Theo was er nog niet.’

M’n moeder ging bij Quint informeren of hij haar nieuwsbrief al had geprint. Hij nam de telefoon niet op. Dus moest ze maar langs. Kijken of-ie al wakker was.
Ik bleef op de bank liggen. Zette nog 1 maal ’t nr aan.
M’n hoofd was stijf in de nek. Wilde zich niet voegen naar de kussens. De alcohol van de avond ervoor had m’n nek strak getrokken.
Ik moet er als een geest hebben rondgelopen, dacht ik, daar op de reünie. Gearmd met meisjes van toen, alsof er niet 20 jaren aan ons voorbij waren getrokken.
Met moeite lukte ’t me m’n aandacht op de boeken te richten. Ik moest nog wat details in m’n hoofd hebben. Over een paar uur zou ik de proeverij gaan leiden. M’n nek wilde echter niet dat ik een boek al te lang boven m’n hoofd uitstak.
Bij de laatste tonen kwam Jan de trap aflopen. In onderbroek & sweater.
‘Waar is Ma?’ vroeg-ie.

‘Ja, Harry,’ zei Quint tegen 1 van z’n vaste klanten, ‘zet jij maar even muziek aan.’
‘Ik heb nog een mooie cd bij me.’
‘Hé, Harry, Ton heeft nog een cd bij zich.’
Ik haalde de cd tevoorschijn.
‘Nr 7,’ voegde ik er aan toe.
‘’t Ging wel, hè,’ zei ik tegen Quint.
‘Ja, ging hartstikke goed. Wat ik hoor is dat de mensen verschrikkelijk enthousiast waren.’
Tegen ’t eind van ’t nr ging ik m’n rugzak pakken. Stopte de cd terug.
‘Ik neem de trein van 3 over 6,’ zei ik tegen Quint.
‘Ok, Ton bedankt,’ zei Quint luid, zodat iedereen ’t hoorde.
’t Café begon te klappen. ’t Was ‘t 2e applaus voor mij die middag. Ze kregen er geen genoeg van. Er bonkte iemand op tafel mee ditmaal.
Verlegen zwaaide ik naar m’n toehoorders van afgelopen 3 uur. Sloot de deur achter me & lachte nog even door ’t raam.

Geduldig had ik 1st een andere cd zitten luisteren. 1tje Die ik tot nu toe had genegeerd omdat ik steeds maar weer ‘tzelfde wilde.
Ik was dronken van ’t proeven, dronken van applaus, dronken van vroeger, dronken van ’t landschap. Lezen lukte niet.
Ik speurde ’t grasland af naar ganzen met jongen. Op de heenweg had ik een veld vol gezien.
Hoe lang zouden die beesten leven, vroeg ik me af. Ze groeien op & verliezen waarschijnlijk al snel hun ouders, daardoor hun verleden. & Wij zwelgen er in.
Vlak voor Amsterdam zette ik ’t nr aan. Nr 7, wist ik uit m’n hoofd, ondanks ’t tollen van m’n hoofd, m’n hoofd dat mee schudde met de cadans van de wissels die de trein nam.
Ik ben wel gelukkig, dacht ik, de trein uitstappend in een isoleercel van geluid, maar kan je geluk herhalen door gewoon een nr op repeat te zetten? Ik zal toch om blijven kijken, terugkijken, steeds weer, om terug te vinden wat voorbij is.
‘’t Is maf,’ zei ik een kwartier later, een glas bier weer in m’n hand, ‘je komt een paar vrouwen tegen, voor ‘t 1st in 20 jaar, & je voelt je meteen weer op je gemak.’
In jij-vorm, zei ik ‘t, alsof ’t niet mij was gebeurd.

Echo’s van de laatste tonen sterven weg in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *