malieveld

Ik loop over ‘t Malieveld, te banjeren zoals ‘t wel wordt genoemd. Ik speur een beetje naar oude spullen, die passen bij de inrichting van m’n huis. 4 Dagen lang zou hier een vlooienmarkt plaatsvinden. & Waarschijnlijk maak ik nog net de laatste mee, te merken aan de uitgebluste gezichten achter de stands.
Bij de ingang heb ik € 3,- betaald, want anders mocht ik ‘t terrein niet op. ‘t Terrein dat omheind is met stalen hekken. Hekken waardoor je niet kan merken hoe de toestand binnen is.

Eigenlijk ben ik op zoek naar vroeger, naar toen ik met Odette & m’n Brabantse buurvrouw aankwam op ‘t haagse Malieveld. & We stilaan, stapje voor stapje, verder werden gedwongen, want de stoet moest tonen dat de grootste demonstratie ooit bezig was. Voor Nederland dan.

‘wwwhhhhhhhhaaaahhoooooowwww WWWHHHHHHHAAAAAUUaaaaaaaauuuuu uuuuuuuoooooooooohhoohhoohhooohhooohhooooooooo hhhhhhhhhhhhhoooooohhhoohhhohh’ ging de schreeuw over onze hoofden.
In ‘t begin lieten we ‘t ons gebeuren; angstig van wat voor iets ons overdonderde. Een iets waar we geen kontrole over leken te hebben. & Toch openden we onze kelen, want ‘t overdonderen dwong ons ertoe.

Bij de 2e schreeuw begon de schik bij ons er in te komen. Dmv de massa konden we ons kenbaar maken. Door erin op te gaan.

‘wwwhhhhhhhhaaaahhoooooowwww WWWHHHHHHHAAAAAUUaaaaaaaauuuuuu
uuuuuuoooooooooohhoohhoohhooohhooohhooooooooo hhhhhhhhhhhhhoooooohhhoohhhohh’

‘t Geluid begon al te sterven op ‘t moment dat ‘t zich aankondigde. Weerkaatsend tegen de vele muren, ontsnappend aan de vele bochten door boven de gebouwen uit te stijgen.
We waren deel van de massa. & We lachten naar elkaar als we wisten dat ‘t zo was, mond wijdopen met onze eigen interpretatie van de schreeuw.

Uiteindelijk keerden we terug op ‘t Malieveld. Een Malieveld omheind door mensen, massa’s mensen, die niet te overzien waren & niet te doorbreken. Slechts een enkeling die in een boom zat wist waar we waren. & Met hoeveel.

‘t Malieveld, waar ik opnieuw ben terechtgekomen. Om goederen uit een ver verleden op de kop te kunnen tikken.

Ik ben met lege handen teruggekeerd naar Zijperspace.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *