Zijperspace

Hij kon niets konstateren. De zwelling was ook stukken kleiner geworden. Er hoefde geen aktie ondernomen te worden & ik hoefde me pas weer ongerust te maken als zich meer verschijnselen voor zouden doen.

‘t Meest beangstigende was uiteindelijk ‘t kleine marrokaanse jongetje dat niet met de huisarts mee wilde om onderzocht te worden. Door merg & been ‘t gehuil door de deur & muren. Gelukkig verstomde dat snel.

Gerustgesteld maar zeker niet gemakkelijk plaatsnemend op m’n fiets besloot ik toch nog maar naar Den Helder te gaan.

Tijdelijk wordt Zijperspace verlaten, gebruikmakend van andere vervoermiddelen.

Nog enkele minuten & ik mag naar de zondagse huisarts. Zelden zo verlangend naar doktersbezoek uitgezien. Naarmate de minuten verstreken zijn, ben ik rustiger geworden, in ‘t vooruitzicht dat er zodirect geconstateerd kan worden wat ‘t euvel is.

Hoewel m’n armen nog steeds niet m’n armen zijn. & M’n maag, weliswaar ondertussen gevuld met 2 boterhammen, nog steeds protesteert op een wijze die ik nog niet eerder meegemaakt lijk te hebben. Zou dat er ook mee te maken hebben?

In ieder geval iets te lezen meenemen. Niets zo afschuwelijk als tussen zwijgzame zieke mensen slechts de ziekte van de hoofden af te kunnen lezen & de struktuur van ‘t behang in de wachtkamer te moeten bestuderen.

Tijd om te gaan poetsen in Zijperspace.

Waar blijft de honger op zo’n moment? Normaliter was ik er van omgekomen rond dit tijdstip. Maar geen enkele smaakpapil schreeuwt om aandacht; de trek is er dus ook niet.

De tv staat op sport, maar ‘t irriteert me, terwijl ik juist op z’n afleiding vertrouwde. Misschien omdat ‘t gebodene tennis heet & niet de echte spanning presenteert van ‘t schaatsen. Heb bijna de neiging om ‘m uit te zetten, maar hou me in, opdat ik niet per ongeluk de aanvang van de mannen mis.

Zoek ondertussen naar mogelijke verklaringen: m’n stoel; m’n fiets; een trap?
Er schiet me niets te binnen.
Geduld hebben: slechts 1½ uur nog te gaan.

Volgt een korte rondwandeling in Zijjperspace.

Telefoon.
‘U heeft afgelopen nacht contact gehad.’
Ietwat verward: ‘Ja, afgelopen nacht heb ik gebeld met de dienstdoende huisarts.’
‘Ik heb alles te horen gekregen. Hij is groter geworden, maar ‘t doet geen pijn?’
”t Is na afgelopen nacht niet nog groter geworden. & ‘t Doet nog steeds geen pijn.’
‘Er zijn div opties & ‘t is iets te plots opgetreden, dus moeten we er toch even naar kijken. ¼ over 2, schikt dat?’

Nog even schiet de angst van de nacht door m’n maag, blijft natrillen. Zou dat ook komen doordat ik nog niks gegeten heb? De trek is er echter nog niet, dus laat dat voorlopig maar rusten.
Rustig de dag opbouwen, rustig afleiding vinden, rust.

Maar de fundering van Zijperspace trilt.

Snel: ‘t nieuws begint zo.
& Bij ‘t indrukken van de knop van de tv, schiet ongemerkt de gedachte te binnen: misschien zeggen ze nog iets over afgelopen nacht.

Jaja, Zijperspace = wereldnieuws.

In de afgelopen 10 uur reeds 3 maal m’n naam, postcode, adres & tel-nr doorgegeven, zodat ik later teruggebeld kan worden. Afgelopen nacht werd dat daadwerkelijk gedaan. Lichte opluchting; toch niet ‘t verkeerde nr in m’n hoofd zitten.
Ik zou ook in de ochtend gebeld worden, voor een afspraak gedurende deze zondag. De ochtend is al bijna voorbij, dus moest ik zelf weer ‘ns aktie ondernemen.

Juist vandaag:
‘Het is heel druk meneer. Er wordt niet opgenomen. Ik zal ‘t even doorgeven aan de assistente & dan neemt die zo snel mogelijk kontakt met u op.’

M’n dag is er aan. ‘t Mag een klein wondertje heten als ik in de loop van de middag nog de trein zal kunnen pakken. Geen wandeling met m’n ouders; geen verrassende verschijning op m’n broer’s feest.

Wachten, een dag lang wachten in Zijperspace.

Lijfloggen roelt beter in Zijperspace.

Ik ben niet bang, ik ben niet bang, ik ben niet bang.
‘t Giert door m’n kop door m’n lichaam door m’n aderen door m’n benen door m’n armen zodat ze niet kunnen doen te doen door alles wat deel is van, van m’n kop tot m’n ballen & vooral ook andersom. ‘t Giert niet. ‘t Giert niet.
Ik ben er nog, toch
Ik ben er nog, toch
ik ben er nog
ik ben er nog
& Hoeveel is ik nog zonder Ik?
nooit meer bang dan
Nou allemaal mond dicht.
zonder een punt
een punt
een punt
ervan te maken

Mannen met ballen daar gaat ‘t om in Zijperspace.

Bij ‘Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog‘ las ik ‘want de wereld is vol weblog’.

Met dank aan Ramon.

Zodat alles bij elkaar komt in Zijperspace.

Westmalle roept naar beneden: ‘Hé! Ik heb al een fles op zak.’
Hij loopt op me toe om ‘t te tonen.
‘Ach joh, ik geloof jou zo ook wel.’
‘Ik moet die fles wel wegstoppen, want anders krijg ik een bekeuring voor de Appie.’
‘Maar ‘t flesje is toch nog dicht?’
‘Ja, dan zeggen ze: “Bewijs dat maar ‘s.” ‘t Is zo absurd, krijg je meteen een boete van 65 gulden. Als je niet kan betalen, wordt ‘t 130, & anders kan je 3 dagen zitten.
Een tramkaartje kost 3 piek; ik weet de euro-prijs niet; heb je geen kaartje, dan krijg je een boete van 60 gulden. Een week later is dat verdubbeld. & Nog een week later kan je gaan zitten. Krijg je geen uitkering, kan je je huur niet betalen, dus je komt er uit & je staat op straat, ben je dakloos. Omdat je geen geld had om dat tramkaartje te betalen.’

We zijn alvast aan ‘t sparen voor ‘t volgende kaartje in Zijperspace.