‘Wat? Is dat allemaal voor de duiven?’ vraag ik verbaasd aan Jeffrey. Tegelijkertijd aan Max, want die heeft Jeffrey op sleeptouw genomen tijdens z’n vakantie.
‘Iedereen gaat op vakantie, van de kinderen van Jeugdland. De 1 gaat naar Kroatië, de ander naar Korea. Jeffrey mag niet verder weg dan ‘t Oosterpark. Tenzij ik ‘m meeneem. Ik wilde ‘m volgende week meenemen naar Antwerpen. Je weet wel, dan heb ik daar een xpositie. Z’n moeder vond ‘t goed. Maar z’n vader wilde ‘t absoluut niet hebben.’

Ze hebben 4½ kilo surinaamse rijst gekocht. Voor de duiven op de Dam.
‘Duiven, dat zijn de ratten van Amsterdam,’ zeg ik tegen Jeffrey.
‘Ja, da’s waar,’ beaamt Max. ‘Ze brengen heel veel ziektes over.’
”t Is druk op de Dam,’ zegt Jeffrey. ‘Er staat een onwijs grote groep mensen in een cirkel om een man die met vlammen gooit.’
‘Je moet duiven geen rijst geven,’ zeg ik. ‘Dat is veel te goed voor ze. Je moet ze pinda’s geven.’
‘Wat dan?’ vraagt Max.
‘Oh, da’s beter.’
‘Kunnen ze daar niet tegen?’
‘Ja, ze gaan er aan dood. ‘t Vet blijft in hun lichaam hangen, of zoiets.’

Max begint te lachen.
‘Heb ik je dat verhaal van die duif al eens verteld. Ja, dat heb ik je wel verteld. Die duif op de Nieuwe Markt.’
‘Nieuwmarkt!’ verbeter ik ‘m in gedachten. ‘Nee, dat kan ik me in ieder geval niet herinneren.’
‘Hahaha,’ lacht Max. ‘Nee? Zal ik ‘t je dan vertellen?’
Ik ben veel te nieuwsgierig. Kom op, Max, vertel nou.

‘Ik zat daar op de Nieuwe Markt (Nieuwmarkt!). Er waren ontzettend veel duiven op dat moment. & Een auto wilde er langs. Omdat die duiven op de weg zaten te eten van rijst die daar uitgestrooid was, reed die auto xtra langzaam. Heel rustig. Zodat de duiven niet onder z’n auto zouden komen. Af & toe maakte hij een kleine beweging om ze nog een beetje te ontwijken. & Omstebeurt vlogen ze op. Om ff later weer op dezelfde plek verder te eten, als de auto verder was.
‘1 Duif zat rustig verder te eten. Die had niks door. Totdat-ie opeens merkte dat-ie tussen de 2 voorwielen zat. Onder de wagen was-ie al. Toen schrok die duif. Hij wipte ff opzij, een klein stukje. Gewoon van de schrik. Maar toen zat-ie precies in de lijn van ‘t achterwiel. & Terwijl die auto rustig verder reed, kwam de staart van de duif onder dat achterwiel. & Die auto reed heel langzaam. Die duif kon niet meer weg. ‘t Was ‘t geluid van een lucifersdoosje dat je platstampt. Kraaaaaakkkkkk. Zo’n dof geluid.’
Max begint weer te lachen.
‘Ik gierde ‘t uit. Hahahahaha.’
”t Gebeurde terwijl je ernaar zat te kijken?’
‘Ja, hahahahaha, een seconden later was-ie zo plat als een dubbeltje. ‘t Kwam doordat z’n staart was vast blijven zitten. & Hij had niet moeten schrikken. ‘t Was zo’n stom gezicht. ‘t Was echt net een lucifersdoosje.’

Men kent ‘t geluid van lucifersdoosjes in Zijperspace.