Via F:un[x]iun.

Frank Tovey is overleden aan de hartkwaal, die hij al sinds z’n jeugd met zich meedroeg.
Net als F:un[x]iun plaats ik daarom een nr van Fad Gadget (zoals altijd klikken op de illustratie). Een band waar menig ledemaat de volgende dag verstijfd, vermoeid & verstrooid van ontwaakte.
Zo moet dat ook vaak met zijn eigen lichaam zijn gebeurd. Hoewel ik ‘m nooit live heb aanschouwd, weet ik dankzij concertregistraties van oa de Vpro dat hij z’n lichaam er volledig in wierp. ‘t Leek of z’n lichaam een onderdeel was van ‘t instrumentarium.

Men kan dan zeggen dat ‘t niet verwonderlijk is dat zo’n man zo vroeg aan zo’n kwaal overlijdt. Men kon toendertijd zelfs zeggen dat z’n optreden om verminking of voortijdig heengaan vroeg.

Daar wil ik niet meer over nadenken. Ik wil z’n muziek weer horen. Die mij meesleepte over de dansvloer. Maar ook op m’n slaapkamer liet Frank Tovey me niet onbewogen.

We wilden leven op ‘t randje van Zijperspace.