‘t Is een relax-stoel. Zo noemen ze ‘t in ieder geval bij de Hema. & Toen ik ‘m zag staan met z’n 2 metgezellen stretcher & ligstoel vond ik ‘m er ook behoorlijk relaxed uit zien.
Pas op, ik bedoel niet ‘t relaxed van ‘cool’, ‘ok’ of ‘vet’ (& natuurlijk wat andere woorden van nakomende generaties), maar meer relaxed van ontspannen er in kunnen zitten. Hangend, een beetje. Zich vormend aan mijn billen. Desnoods geschikt om in slaap te vallen. Een minimum aan jeuk veroorzakend. Dat soort relaxed.
Stretcher & ligstoel waren ieder € 65,-, maar buiten ‘t aspekt van de prijs vond ik ze niet geschikt voor mijn doel. De relax-stoel was daar wel voor geschapen; & slechts € 40,-.
‘t Probleem was alleen dat ze voor de Hema stonden uitgestald. Daarnaast hadden ze ‘t uiterlijk van oerdegelijk. & Dan bedoel ik niet degelijk van stevig, maar degelijk van burgerlijk. Daar krijg ik ‘t nl nog steeds van op m’n heupen.
Hoe de Hema uit te lopen zonder dat iemand merkt dat ik de relax-stoel afreken & onder m’n arm meeneem naar buiten? Terwijl ik er toch echt niet uitzie als de stereotiepe huisvrouw die ff tussendoor een stoel voor de tuin in de zon koopt. Dat zou vast niet onopvallend kunnen geschieden.
Ik glip ook wel ‘ns de Blokker of Kruidvat binnen. De laatste heb ik vandaag nog bezocht. De schaamte overspoelt me reeds bij ‘t betreden van de drempel van zo’n winkel. Als ik maar niet herkend word. Als men bij herkenning achteraf in ieder geval opmerkt dat ik een klassieke cd heb aangeschaft. Daarom neem ik ook nooit een tasje aan in ‘t Kruidvat. Zodat men kan zien waarom.
Bij Blokker is ‘t moeilijker. Daar loop ik naar buiten met een lange steel, waarop allemaal plakkers zitten waarop Blokker in grote letters staat aangegeven. Die mop dient zo snel mogelijk & via achterafstraatjes naar huis gebracht te worden. & Onderweg probeer ik alle plakkertjes met Blokker er af te pulken.
Ik ben teruggereden naar de Hema. Uren later, aan ‘t eind van de middag. Heb mezelf voorgelegd: of je koopt een Hema-worst, of je koopt die stoel. Zodat er geen uitweg mogelijk was, slechts een keuze diende er te worden gemaakt.
Maar de ½e warme worsten leken al tijden geheel uitverkocht, te zien aan de lege schone bak, die ze normaliter herbergt & op de juiste warmte houdt.
Ik ging dus in de rij staan met een relax-stoel. & Vervolgens proberen die op m’n fiets te bevestigen.
Onmogelijk.
Ook onmogelijk om er onopvallend mee over de weg te rijden. Vooral als je daarbij de achterkant van een auto raakt (‘Sorry’) & een fietser zich kapot schrikt bij passeren, zodat-ie er bijna af valt (‘Shit, godverdomme, gek’).
Maar we zijn geen bekenden tegengekomen onderweg, terug naar Zijperspace.