M’n boekenkast

Die staat er ook dankzij een broer.
Ik kan dat soort dingen niet. Wil ik ook niet kunnen misschien, maar voel evengoed een bepaalde jaloezie tegenover mensen die ’t wel in hun handen hebben. M’n moeder zei dat ik 2 linker handen had. Of nee, dat zei m’n vader. Volgens m’n moeder had ik 2 linker ogen. Vandaar dan waarschijnlijk dat ik zo’n kast nooit waterpas had gekregen. & Op m’n vingers sloeg als ik alleen maar een hamer aankeek.
Ik heb ’t wel ‘ns geprobeerd, maar dat is niet interessant om hier te vertellen.
Ik raak elke keer weer gefascineerd van boekenkasten. Ik stond laatst stil; nee, ik liep terug, om nog 1 keer te kunnen genieten van een boekenkast die tot bovenaan ’t plafond reikte. Dat doet die van mij ook wel, maar die is niet zo breed als degeen die ik toen voor ogen had. Ik vind breed ook wel wat hebben. Maar goed, ik ben nu in ieder geval de hoogte in gegaan met m’n kast, straks ga ik in de breedte. Nog even doorsparen. & Hopen dat m’n broer nogmaals genegen is deze kant op te komen.

Om Zijperspace verder de breedte in te bouwen.