stoelgang

‘Kijk, ik vlieg nooit,’ zeg ik tegen JP, ‘dus ik weet ook niet hoe ’t is. Maar als je gaat vliegen, hoe is dat dan, als je naar de wc gaat?’
‘Nou, ’t is een heel klein hokje, meestal,’ vertelt JP. ‘Met vaak van die schuin staande wanden, zodat je nog maar net kan staan, & met moeite je op de juiste plek kan zetten.’
‘& Iedereen heeft ’t er altijd over dat ze op ’t toilet in ’t vliegtuig seks willen hebben,’ onderbreek ik ‘m. ‘Logisch dat ze dat nu strafbaar gaan stellen.’
‘& Als je doortrekt,’ ging JP verder, ‘dan wordt alles weggezogen. Zo’n slurpend geluid, & whap! alles weg. Daar moet je niet boven zitten, als je doortrekt.’
‘Ik zit er nooit boven als ik doortrek.’
‘Ik denk dat ’t komt doordat mensen zo weinig ruimte hebben als ze in dat hokje zitten. Vroeger hadden ze van die brillen die direct op de pot terecht kwamen, maar op een gegeven moment hebben ze toch van die dopjes eronder gezet.’
Met z’n handen drukt-ie uit wat-ie bedoelt. Ik stel me de gewone dopjes van de toiletbril voor. Zoiets zal ’t wel zijn. Maar ondertussen vraag ik me af wat er nou zo belangrijk is aan deze mededeling dat JP ’t zo nauwkeurig probeert uit te leggen.
‘Je hebt nl nogal eens dikke mensen die met ’t vliegtuig gaan,’ vervolgt-ie. ‘Zulke mensen hun billen omvatten de volledige bril. Als dan doorgetrokken werd, in de tijd dat die dopjes niet onder de bril zaten, dan werd die hele pot vacuüm getrokken. Dan sloten al die vetkwabben de hele pot af & konden ze niet meer van de wc afkomen.’
We lachen. Leunen daarbij licht achterover, weg van de bar. Onze handen maken bewegingen om te illustreren hoe de billen vast blijven zitten. JP tuit z’n mond & maakt een slurpend geluid.
‘Daarom nemen stewardessen dus altijd een schoenlepel mee aan boord,’ lach ik.
We bestellen nog wat te drinken.
‘Op mijn werk hadden we vroeger de wc’s boven staan,’ begin ik nu te vertellen. ‘We hadden daar op de heren een gewone plee & zo’n pispot.’
‘Ja,’ laat JP merken dat-ie weet wat ik bedoel.
‘Rob had een keertje pauze,’ vertel ik. ’Was een boterham aan ’t eten. ’t Café was toen niet open. Op een gegeven moment wordt er aangebeld. Rob doet open & er staat een spanjaard voor de deur. Met z’n vader. Een kromme man, echt oud, grijs, al bezig te krimpen. Z’n zoon vraagt aan Rob of de man misschien van ’t toilet gebruik mag maken. Hij moet zo nodig.’
‘Dat zei hij in ’t spaans?’ vraagt JP.
‘Nee, want dat spreekt Rob volgens mij niet. Toen-ie bij ons werkte in ieder geval niet. ’t Zal wel in ’t engels zijn geweest.’
Ik pauzeer even. Neem een slokje van m’n bier.
‘In de tijd dat ik nog doordeweeks daar werkte, lieten we meestal niemand toe. Er werd om de haverklap buiten openingstijd aan de deur gebeld. Werd je niet goed van. Dus ’t moest er heel meelijwekkend uit hebben gezien, dat Rob die man dus toestemming geeft om naar de wc te gaan. Maar ach, hij was toch aan ’t pauzeren.’
Nog een slokje van m’n bier. JP zit al te grinniken.
‘Die man dus naar de wc, & Rob gaat door met z’n middageten. Drinkt z’n bakje thee erbij. Misschien wat karnemelk. Maar op een gegeven moment is z’n lunch toch wel voorbij. Maar die man is nog steeds niet van de wc afgekomen. Hij wacht dus. Echt een hele tijd moet-ie wachten. & Eindelijk, Rob dacht al dat-ie de wc moest gaan inspecteren om te kijken of ’t hart van de man ’t misschien begeven had, komt die man dus weer tevoorschijn. Rob opgelucht, hij laat ‘m uit, & gaat weer aan ’t werk.’
JP zit nog steeds verwachtingsvol te grinniken. Ik hou een korte adempauze.
‘Op een gegeven moment moet Rob ook naar de wc. Komt-ie daar aan, zit die hele pispot vol met stront! Tot aan ’t randje!’
JP barst uit in lachen.
‘Heeft die man dus, dat kleine oude mannetje, verschrikkelijk veel moeite lopen doen om z’n gat boven de pispot te krijgen. & Daarna nog vol gescheten ook.’
Ik probeer de bewegingen van de man uit te beelden. Manoeuvrerend met z’n gat boven een pispot waar-ie eigenlijk niet bij kan.
‘& Blijkbaar vegen ze daar in Spanje ook niet hun gat af. Dat lag allemaal op de gewone wc.’

Spanje bestaat sindsdien niet meer in Zijperspace, & spanjaarden zijn er niet welkom.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *