strikje

‘Zeg, Fret,’ zei ik toen we klaar waren met spelen, ‘je weet wat een string is, hè?’
Ik zag aan de andere kant van de tafel Sas & Jag al lachen. Ze kenden ’t verhaal al. Ik had ’t Sas eerder verteld. & Jag had ’t waarschijnlijk weer van haar gehoord.
Of misschien lachte Jag al bij voorbaat. Ik kan nl best wel goed kijken. Illustrerend kijken.
Er zijn weinigen die zo goed illustrerend kunnen kijken als ik. Mijn gelaat spreekt boekdelen. Daarom verloor ik gisterenavond dan ook met Catan. Als ik er de pee in krijg dat anderen mij dwarsbomen, ga ik dusdanig kijken dat ze nog meer zin krijgen mij een hak te zetten. Dat leidt niet tot de overwinning bij Kolonisten. Komt door m’n blik.
Ik had gisterenavond bij ’t spel m’n gezicht niet mee. Echter wel op ‘t moment dat ik m’n vraag aan Fret stelde.
Fret keek z’n domme blik. Daar is hij dan weer goed in. Wij moeten er altijd erg om lachen. Jag vooral. Jag is onze lachebek. Zonder hem zouden we al behoorlijk veel lachen, maar hij brengt de gemiddelde lach per hoofd personeel nog even hoger.
Als Fret z’n domme blik kijkt, legt-ie z’n handen dwars op tafel. Of op de bar. Dat is afhankelijk van de plek waar we ons bevinden. Hij kijkt met een scheef hoofd, licht voorovergebogen rug, naar degene die een opmerking heeft geplaatst. Z’n neus gaat iets omhoog staan, waardoor je in z’n neusgaten kan kijken als je recht voor ‘m zit. Die neus onderhoudt-ie schijnbaar goed, dus geen kwaad woord daarover. Kort knippert-ie met z’n ogen om z’n blik te vervolmaken.
‘Een string,’ zei ik. ‘Je weet toch wel wat een string is? Die dingen die vrouwen dragen.’
‘Tuurlijk weet ik wat een string is,’ zei Fret. ‘Vertel mij wat.’
Fret is een kenner van vrouwen. Je zou ’t niet zeggen als je ‘m tegenkomt, maar hij kent vrouwen.
‘Ken je dan ook ’t verschijnsel van ’t strikje aan de string?’
‘Huh?’ deed Fret.
De domme blik ten voeten uit. Je avond is dan helemaal compleet. Jag lachte, Sas lachte, ik lachte. Fret kon ’t zelf ook niet meer houden, dus lachte hij mee. Vergat z’n blik even.
‘Je kent toch wel die tanga’s? Dat heet toch zo, Sas?’
Sas heeft ook verstand van vrouwen. Zij is er zelf 1 van dat soort. Zij heeft ook verstand van wat vrouwen dragen. & Hoe je de verschillende dingen van vrouwen moet benoemen.
‘Ja,’ zei Sas, ze wist waar ik naartoe wilde, want ik had ’t haar immers al verteld, ‘een tanga die bij een bikini hoort.’
‘Dat bedoel ik,’ zei ik. ‘Je weet wel, Fret: een tanga die bij een bikini hoort.’
‘Ja, die ken ik,’ zei Fret.
‘Van die tanga’s waar een knoop aan de zijkant zit,’ ging ik verder. ‘Vroeger droegen vrouwen dat allemaal. Toen waren die knoopjes, met de touwtjes eraan bungelend, in de mode.’
‘Dat is nu ook in de mode,’ zei Sas snel. ‘Tenminste, ik heb er zelf ook 1.’
‘Oh, dan zal ’t wel in de mode zijn.’
Dat wist ik eigenlijk niet. Ik wist niet of Sas in een bikini in de mode was. Ik vertrouwde daar maar op, want als je Sas ziet dan is mode opeens niet meer belangrijk. Dus dat zit wel goed.
‘Eerlijk gezegd zou ik absoluut niet weten wat tegenwoordig in is op ’t strand,’ vulde ik mezelf aan. ‘Ik ben al jaren niet op ’t strand geweest met mooi weer. Ik kom er eigenlijk alleen als ’t slecht weer is. Als ’t waait. & Regen mag er ook wel bij. De laatste keer dat ik er was met mooi weer lagen de meeste vrouwen topless. Dat weet ik nog wel. Da’s lang geleden. Tegenwoordig vast niet meer.’
‘Die goeie ouwe tijd,’ verzuchtte Fret.
Fret kent niet alleen vrouwen, hij houdt ook van ze. Een vrouw is aan hem welbesteed.
‘Maar goed,’ ging ik weer verder, ‘er bestaan dus ook strings die datzelfde effect kennen. Met zo’n knoopje aan de zijkant. Een knoopje in de vorm van een strikje.’
‘Oh?’ zei Fret.
Jag lachte. Dat doet-ie nl goed. Ook later op de avond. Net zo goed als Fret dom & ik illustrerend kan kijken & als Sas dingen kan vertellen over vrouwen. We vullen elkaar aan.
‘Als je dan aan ’t uiteinde van zo’n strikje trekt,’ ging ik weer verder met m’n uitleg, ‘dan heb je opeens geen string meer. Die is in ieder geval niet meer als zodanig terug te herkennen.’
‘Wat leuk.’
‘Ja, leuk, hè.’
‘Dus dan trek je aan ’t touwtje & opeens is datgene dat er onder zit naakt?’
‘Ja, zo zou je ’t kunnen omschrijven. & Je hebt dan alleen nog zo’n flubberdingetje in je hand.’
‘Leuk. Maar waarom vertel je dat?’
‘Oh, zomaar. Leek me een leuk verhaal zo aan ’t eind van de avond.’

& Gerustgesteld vielen ze allemaal kort daarop in katzwijm in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *