Ik weet ‘t nu. Daarnet ben ik op ‘t idee gebracht. Zodat ik ‘t weet. Ik kan nu m’n eigen plan trekken. Ik heb geen inspiratie meer nodig. Ik hoef me slechts te wijden aan 1 ding.
Dan zal men echter wel aan mijn eisen moeten voldoen. Of de juiste behuizing voor mijn persoon moeten zien te vinden.
Er moet bier aanwezig zijn; desnoods begin ik zelf een brouwerij. M’n collega’s moeten ieder voor zich een brede verschijning hebben (zodat ik ietwat af kan steken, & m’n snor kan drukken). Men moet open staan voor de moderne media. Liefst nog moderner dan we nu al hebben, zodat ik tijdens de vespers de mogelijkheid heb m’n binnengekomen meel te bestuderen. De rest van de dag verstuur ik ‘t zelf wel. Ik moet in de gelegenheid worden gesteld familie te ontvangen. Ik wil pen & papier tot m’n beschikking hebben. Zodat ik gedichtjes, verhaaltjes op kan tekenen. Die ik dan in ‘t net uitwerk op de comp. Ik moet die comp tenslotte ergens voor gebruiken. Alleen op m’n kamer zal ‘t toegestaan zijn in m’n neus te peuteren. Die kamer moet zo afgesloten zijn dat niemand dat kan zien. Laat staan dat men mijn scheten zal kunnen ruiken. Ik wil rust, geen geluid, de wind die waait, de vogels die fluiten, & ‘t gras dat ruist. Verder ook nog een winter & een lente; die andere 2 slaan we over. Winter met veel sneeuw. Lente met veel groen & een zachte bries. Ik wil een open neus, zodat ik die bries daadwerkelijk kan ruiken. Vooral inlandige. Hoewel dat natuurlijk ook niet nodig is, want gezeten op dat eiland is alles inlandig. Heb ik ‘t al gehad over de boekenplanken, de bieb? Daar wil ik ook moderne boeken hebben. Die zich steeds laten vernieuwen, zoals Jezus de brood- & wijnvoorraden continu kon vernieuwen. Ik wil veel zee kunnen zien. & Kunnen liggen in ‘t zand zonder dat ‘t in m’n haren blijft hangen. Ik wil een kapper die snapt wat ik bedoel, zodat ik geen psych nooit nodig zal hebben nimmer. Ik wil dikke muren die alles afsluiten, muren die trillen van eeuwige duurzaamheid, maar wiens trillng niet hoorbaar is. Hoge torens om alles te overzien. Ook de overkant. & M’n delicatessenleverancier moet ook gelijk maar meekomen. Af & toe moet ik ‘t idee hebben dat er een moord gepleegd is, ver van me vandaan. Soms wil ik ook wel een ruzie, of dat ik ‘t ergens niet mee eens ben. Maar altijd heb ik gelijk. & Achteraf gaan we met z’n allen boerenkool eten met heerlijke hema-worst. Die winkel hebben ze bij ons afgeschaft, maar ze zijn de voorraad worsten vergeten. & Anders zijn er natuurlijk ook de vlaamse friet, met Andalucia, slechts 1 keer per week leverbaar, want de luxe moet niet te gewoon worden. De kinderen krijgen elke dag een winegum van me, & m’n buren drinken gezellig met me mee.
Slechts heel af & toe, als ‘t moment daar is, zeg maar op ‘t hoogtepunt, als je denkt dat zoiets niet kan bestaan, wil ik muziek horen. & Denken dat vroeger alles beter was.
Ik wil de muziek horen wegsterven terwijl ik langzaam wegkwijn.
Ik weet dat er iets vergeten is in de toekomst.
Maar dat geeft niet, dat houdt ‘t spannend voor de lezers in Zijperspace.
Dit ihkv geleverde suggesties nav ‘t stukje wachten, waar overigens nog altijd meer aan toegevoegd mag worden. Dit schrijven is tot stand gekomen dankzij de suggestie van Kika. Wordt vervolgd zolang de voorraad strekt.