Beste uitgever,

Ik heb wat hulp gekregen van trouwe lezers & ben zodoende tot de slotsom gekomen, dankzij hun naarstige speurwerk door mijn gedurende de loop der jaren afgeleverd materiaal, dat ik zeer wel in staat ben over toiletten te schrijven. Vooral als ik mezelf toelaat in te zoomen op ‘t micro-onderwerp toiletpapier. Waarbij ik overigens ook een enkele keer wc-papier hanteer, maar gezien ‘t pikante onderwerp, als u ‘t mij vergunt ‘t zo uit te drukken, prefereer ik de 1e uitdrukking. Dit vooral vanwege ‘t feit dat ik daarmee een signaal hoop te geven dat ‘t geschrevene niet opteert op enig platvoersigheid of enkel dient op een lach te veroorzaken die als bulder of schater omschreven zou kunnen worden. Glimlach of desnoods gniffel staat mij in deze beter aan.
Maar zelfs dat is niet mijn streven. Of, wellicht beter verwoord: niet mijn 1e streven.

‘t Is overigens boven verwachting in welk tempo enkele van m’n vaste bezoekers (vergeet ik zowaar toe te lichten dat alles wat ik schrijf linea recta Ze Internetz in wordt gesmeten, gedurende al zo’n 19 jaar; vandaar de redelijke hoeveelheid die mij ter beschikking staat om een strenge, maar ook een gespecificeerde selectie er op los te laten) de naar hun mening kwalitatief goedgekeurde posts hebben weten uit te kiezen.

& Aangezien ik niet zomaar met losse stukjes aan wilde komen zetten, hoewel ze uiteindelijk bijna allemaal afzonderlijk van elkaar te lezen zijn, heb ik gepoogd ze op enkele onderwerpen te archiveren. Onderwerpen als ‘taligheid’, ‘t eerder genoemde ‘toiletbezoek’, enkele ‘familie’-gerelateerde stapels, ‘liefdesleven’ & ‘lijvigheden’, om maar enkele titels van die tekstgroepen te noemen.
Dat geeft een leidraad & daar houden mensen van, heb ik gedurende mijn leven gemerkt.

Door die diverse leidraden heen loopt een groter gemeenschappelijk kenmerk, een überleidraad zo men wil, dat mijn leven & mijn schrijven enigszins tekent: klein. Dit geschreven zonder hoofdletter, als om ‘t gebrek aan impact nog wat meer te benadrukken.
Ik schrijf over miezerig, pietepeuterig, over ‘t hoofd gezien & wat al dies meer zij.
Maar ik schrijf er zó veel over, gebruik er dermate veel woorden voor, dat ‘t onderwerp toch nog boven zichzelf uit doet stijgen. Want men kan eerlijk zijn: wie is er nou eigenlijk werkelijk geïnteresseerd in toiletpapier, de wetenschap dat ‘t meestal slechts dient om een bepaald lichaamsdeel af te vegen, waarbij men normaliter ‘t liefst heeft dat dit onbesproken blijft of, indien toch noodzakelijk, in bedekte termen ter sprake komt.
Wellicht vandaar dat men medici met bijbehorend specialisme bij de bedeling van de gezonheidszorgsoortnaam ‘t ongemakkelijke gastro-enteroloog heeft toebedeeld. Alsof god dat zo had gewild.

Ik wilde u dus verzoeken (overigens niet alleen vanwege ‘t feit dat ‘t verzamelen van de geschriften betrekking op ‘t onderwerp vrij gemakkelijk & snel te realiseren was) om bij ‘t voorbereiden op ‘t oordeel of mijn schrijven een nadere bestudering vergt vooraleer oa mijn digitaal toiletpapier om te toveren tot papier voorzien van drukinkt, u als 1e te laten introduceren met wat ik mbt dit onderwerp gedurende de jaren zoal heb geproduceerd.
U zult bemerken dat uit mijn grote hoop vele kleinoden te halen zullen zijn die, door voor deze gelegenheid verzameld onder één onderwerp, van een kleine ontlasting uit kunnen groeien tot bekoorlijke parels, waarbij u zich wel enig maal zult bedenken deze door ‘t riool weg te laten spoelen.

In afwachting van een reactie van welbevallen verblijf ik, zoals altijd, in Zijperspace.