voorrang

Ik had niet echt vaste woonruimte, dus was gedwongen m’n spullen van hot naar her te verslepen. Die dag, 17 jaar geleden, waren m’n cassettes & enkele belangrijke papieren aan de beurt. In 2 volgeladen tassen hingen ze aan m’n stuur. Op de Marnixstraat hingen ze daar niet meer, maar lagen verspreid over straat. Een engelsman had me geen voorrang verleend & was zodoende tegen me aan gereden.
Excuses; visitekaartje; ik moest de rekening maar sturen; nu moest-ie naar een vergadering; alles zou in orde komen.
Aldus geschiedde, maar de man betaalde de toegestuurde rekening niet, kwam ook niet aan de telefoon toen ik ‘m daaraan wilde herinneren. Keurige zakenmannen waren blijkbaar ook niet te vertrouwen.

Dat zou me vanochtend niet gebeuren met de belgische jongeman, die z’n auto niet voor de haaientanden stilzette, waardoor ik, ondanks hevige pogingen tot remmen, op z’n linkerflank knalde. Zonder nog opgemerkt te hebben dat er iets aan m’n fiets mankeerde zet ik ‘m op z’n standaard voor de auto neer, zodat-ie niet verder kon rijden zonder doelbewust schade aan te brengen. De jongen geloofde nog in z’n onschuld, ook al wijs ik de haaientanden aan: ‘Maar jij kwam ook met zo’n vaart aanzetten.’
Onderwijl word ik de zware bewegingen van m’n stuur gewaar. De voorvork is verbogen.
‘Dat maakt niet uit,’ reageer ik op hem. ‘Hoe wil je ‘t regelen; zal ik de politie erbij halen?’ & Pak meteen m’n mobiel om Jos te bellen.
‘Hoi, Jos. Ik heb net een ongelukje gehad. (….) Nee, ik heb niks, maar m’n fiets wel. Dus ik moet wel wat zaken hier regelen. (…) Oké, dank je.’
De bestuurder heeft met z’n bijrijder ondertussen de schade aan de auto opgenomen.
‘Heb je je verzekeringspapieren bij je? Of wil je ‘t anders regelen?’ vraag ik.
‘Je hoeft niet meteen allemaal vrienden op te trommelen, hoor. Ik geef je gewoon m’n adres & dan betaal ik de rekening wel.’
‘Dat heb ik wel eerder meegemaakt. Liever haal ik de politie erbij.’
‘Nee, da’s toch niet nodig. Je hebt hem toch als getuige?’ terwijl-ie z’n bijrijder aanwijst.

Ik heb ‘m uitgelegd dat ik slechts m’n werkgever had gebeld, omdat die nu de zaak moest openen. Vervolgens heeft-ie z’n adres & tel-nr opgeschreven, z’n metgezel deed ‘tzelfde. Op mijn verzoek werd tevens ‘t nr-bord van de auto aan de notities toegevoegd. Ik noteerde mijn gegevens op een ander papiertje.

Ik had genoeg geïntimideerd met zelfverzekerd verontwaardigd gedrag. Ben verder gereden, met moeite bij ‘t sturen, naar m’n werk. ½ In de overtuiging dat-ie waarschijnlijk toch niet zou betalen.

Men heeft een grote mate van vertrouwen in de medemens opgebouwd in Zijperspace.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *