Speciaal voor mensen die bij zoekmachines ‘Sinterklaas’ als opdracht hebben ingebracht
Ten 1e: Ik ben Sinterklaas niet.
Ten 2e: Dit is de 1e illustratie mbt de Goedheiligman die op deze blog is geplaatst.
Ten 3e: ‘t Gaat makkelijker als gebruik gemaakt wordt van Google. Breng de zelfde ‘sinterklaas’ in als zoekopdracht, klik op ‘images’ & 1000-en illustraties staan tot uw beschikking.
Dan heeft men geen gebruiksaanwijzing van Zijperspace nodig.
De heer Hoogland bracht niet alleen z’n vrouw naar de kraamvrouwen met z’n hondenkar. Eens in ‘t jaar werden hij & z’n hond ook ingezet voor ‘t ophalen van Sinterklaas (dat ging er heel anders aan toe dan tegenwoordig in de Nederlanden). Dat kon altijd wel ff duren, want Sint verloor nogal ‘ns z’n mijter door de gezwinde vaart die Hoogland & hond er op nahielden (deze gezwinde vaart deed de heiligman inspireren & hij schafte alras een schimmel aan. We hebben ‘m nooit meer terug gezien in Zijperspace; blijkbaar waren we commercieel niet interessant genoeg meer). & Sint zonder mijter, dat is zoiets als Zwarte Piet zonder roe (of de paus zonder god).
Of Zijperspace zonder uw correspondent.
Inderdaad te hooggespannen verwachtingen van mezelf. Niet dat ik er niet aan kon beantwoorden. Ik had er slechts geen geduld voor.
Er bestaan geen wachthokjes in Zijperspace.
Corné; heeft z’n Webstrijd geplaatst. Waarvan bovenstaand plaatje een onderdeel is. Schier onmogelijk voor mij, maar daar had ik om gevraagd. Ik laat me dan ook niet kennen. (Mocht men suggesties hebben, via ‘gerichte post’ kan men mij natuurlijk iets influisteren; dat heet geen valsspelen: dat heet webstrijden). We hebben gelukkig 2 weken de tijd om in de boeken te duiken.
Dat zullen we nodig hebben voor de verbeten strijd die geleverd zal moeten worden in Zijperspace.
Nog zo’n rare gewoonte van enkele alcoholisten/z-verkopers/daklozen/gebruikers (hoe moet je die mensen eigenlijk onder 1 noemer vangen?). Nadat ze een biertje hebben gekocht & buiten willen nuttigen, gieten ze 1st een straaltje ter grootte van tenminste 1 slok in de goot. Heb me daar vaak over verbaasd: is ‘t voor hun al geen vetpot, gooien ze een behoorlijke teug gewoon weg. Als ze die teug in plaats daarvan elke keer in de keel zouden laten lopen, zou dat aan ‘t eind van de dag de kosten van zeker 1 bier xtra betekenen.
Totdat Joe, de italiaanse canadees, terloops zei dat-ie nog geen slokje van z’n bier mocht nemen, omdat-ie 1st z’n moeder moest eren. Hij liep naar buiten & aldaar werd me ‘t gebruik duidelijk. De 1ste slok diende geofferd te worden aan de moeder. Vast iets italiaans, dacht ik, & al die andere daklozen nemen zo’n gewoonte zeer gemakkelijk als bijgeloof over. Want ze kunnen nog zo diep in de goot zitten, je hoort ze nooit een kwaad woord over hun moeder zeggen.
Maar er zal altijd gedronken moeten worden, ook al denken ze aan hun moeder. Met zo’n offer komen ze met de moeder in ‘t reine, lijkt ‘t.
Zodirekt denken we ook even aan moeders in Zijperspace, maar zullen er niet bij morsen.
Ik kan er boekdelen over vullen. Hun gedrag, gewoontes, anti- & sympathieën, afwijkingen, neuroses, gemoedsstemmingen & de verslaving zelf. Waarom de alcoholist anders reageert dan de pillengebruiker. Waarom ik de junk & de zwerver vooral voorbij zie schuiven, terwijl de dealer & de Z-verkoper juist graag binnenkomen. Maar ieder heeft z’n eigen reden voor dat gedrag.
Vandaag kwam een alcoholist vroeg bij me binnen. Reeds in redelijk beschonken toestand. Hij kon met moeite z’n fiets rechtop parkeren. De opmerkingen die hij probeerde te maken verdwenen in een gemurmel af & toe uitlopend in luid gepraat. Hij moest me 1,90 betalen. Daarvoor ging-ie in alle zakken van z’n jas, broek & blouse zoeken naar munten. Dat is ‘t handigst door gewoon al ‘t geld te voorschijn te halen. Al ‘t verfrommelde papieren geld hield-ie in z’n hand, de rinkelende muntjes, die hij herkende door een beetje in z’n zak te schudden, legde hij op de toonbank. Na betaling verzamelde hij de resten bij elkaar & ging dat vervolgens verdelen over alle zakken. ”t Moet een beetje verdeeld,’ hoorde ik ‘m mompelen.
Ik snapte ook wel waarom. In deze toestand, al jaren alcoholist wist ik van eerdere ontmoetingen, moest je zorgen dat je geld niet in 1 keer weggenomen kon worden. Mocht 1 zak gerold worden bij ‘m, dan had-ie altijd nog in een andere zak wat restantjes.
Je moet zo’n persoon alleen niet meemaken als-ie net door 1 van z’n ‘maatjes’ bestolen is. Is een kwartier bezig al z’n zakken te vinden. Vloekt & tiert als de 1e zak leeg is. Bedenkt dan opeens dat ‘t ook in een andere zak kan zitten. Als dat te weinig blijkt te zijn, raakt-ie in paniek: ‘t kan toch niet dat-ie zo weinig geld bij zich heeft? Maar weet opeens dat er nog meer zakken zijn. Smijt ‘t volgende resultaat op de toonbank. Beseft dat er wat ontbreekt & begint dan z’n vrienden te vervloeken. Denkt er niet meer over te gaan betalen & beseft ook niet meer dat er andere mensen naar ‘m zitten te kijken of op afrekening van de goederen zitten te wachten. Volgt een relaas over dat je vooral niemand in je leven moet vertrouwen afgewisseld met woede-aanvallen op z’n ‘kornuit’. Besluit dan om achterbroekzak te onderzoeken & daar komt een briefje van 100 uit. Waarna persoon in kwestie gerustgesteld is, afrekent, een snelle preek van 5 minuten ten toon spreidt over wie je wel & niet moet vertrouwen in ‘t leven op straat, waarna hij, na je hand geschud te hebben, de deur uitgaat in de overtuiging veel levenswijsheid achtergelaten te hebben.
We hoeven gelukkig niet altijd snel geld te verdienen in Zijperspace.
Vanmiddag kwam een man mij een vraag stellen. ‘t Was een onnozele vraag, dat kondigde hij zelf al aan. Ik gaf ‘m een antwoord van ‘tzelfde kaliber, in afwachting van hoe hij zou reageren. De reaktie op domme antwoorden op domme vragen kan vaak veel goed maken. Hij draaide z’n hoofd lichtjes & breide er een reaktie van die misschien wel sympathiek was, maar absoluut niet meer tot me doordrong. Als: ‘t me nu in ieder geval niet meer kan herinneren.
Want bij de draaiing van z’n hoofd kwam er een stuk wild vlees op z’n rechteroor te voorschijn. Zo’n stukje wat naar buiten steekt, als een wrat, maar dan minder rimpelig, maar wel meer uitstulpend. Een lelijk ding, wat je slechts ziet bij mensen die niet voldoende voor zichzelf opkomen, zich niet aantrekken hoe ze overkomen, of mensen die niet opletten wat ze zeggen. Tenminste: dat waren van die gedachten die mij te binnnen schoten bij ‘t zien van ‘t stukje vlees waar hij geen controle over had.
De man had afgedaan, geen serieus woord meer waard. Ik had dankzij een kleine afwijking in z’n aangezicht een onredelijk oordeel gevormd die niet meer weg te poetsen viel uit m’n perceptie van zijn totale wezen.
‘t Is eigenlijk een strijd tussen ‘t verstand die zegt iedereen te moeten nemen zoals hij of zij is & bepaalde instincten die je doen streven contact te hebben met mensen die er zo aantrekkelijk mogelijjk uitzien. (U weet wel:in de natuur betekent ‘t zoeken naar een ideale partner dat de kans vergroot wordt dat de soort blijft voortbestaan. Zonder dat instinct overleeft een soort niet).
Tolerantie is een beredeneerd gegeven in Zijperspace.
Eergisteren overleed een tasjesdief doordat-ie uit de reeds rijdende trein probeerde te vluchten. Op ‘t roemruchte zakkenrollersgevoelige stuk tussen Amsterdam & Schiphol. Hij probeerde via ‘t raampje op de 1e klas de trein uit te klimmen, verloor z’n evenwicht & smakte tegen een paal. Dood.
Ik dacht: ‘Zo, je verdiende loon.’ & Liet m’n fantasie de vrije loop over hoe ik zou reageren als ik een zakkenroller zou treffen. Stoer & heftig & agressief. Hoewel ik weet dat ik dat niet ben.
Enkele stukjes uit m’n psychologie-boeken kwamen in herinnering: zogauw 1 persoon in zo’n situatie reageert volgen daarop anderen om bij te staan. 1st Is men bang om op te vallen in de massa, maar zogauw iemand ‘t voortouw neemt, dan volgt de rest. Dus m’n fantasieën gingen die richting uit. Hoe ik de massa wakker schudde & we met z’n allen de dief aan gingen pakken.
Stel je nou voor dat je dan de oorzaak wordt voor zo’n jongen z’n dood, bedacht ik me gister zittend in de trein op datzelfde traject. Dat je ‘m achtervolgt & bedreigingen uit & een massa mensen mee hebt. Wat lynch-matig zou kunnen eindigen. Dan denk je achteraf wel heel anders over iemands dood. Want je bent deels verantwoordelijk, je kent de persoon z’n gezicht, z’n angst, z’n vlucht in de dood.
& Hoe had ik ‘t in m’n hoofd kunnen halen tevreden te zijn met iemands dood? Dat zou betekenen dat ik ook voor de doodstraf ben. Dat ik niet in staat ben de situatie op een andere manier te beschouwen. Mezelf blijkbaar niet kan voorstellen waarom iemand tasjes gaat jatten, mensen bedreigd, mishandelt, belazert.
& Als ik me dat niet kan voorstellen, zit ik op ‘tzelfde nivo als de tasjesdief zelf, die weigert medelijden te hebben met z’n slachtoffer. & Mis ik dus net zoveel medemenselijkheid.
We vertrouwen op voorstellingsvermogen van Zijperspace.
Om terug te komen op wat voor dag ‘t voor me is vandaag.
Als ik een flesje bier open, gooi ik ‘t dopje altijd richting ‘t uitlekbakje in ‘t hoekje boven op de aanrecht. 3 Van de 4 keer mis ik, of stuitert ‘t dopje er weer uit (men zou de vreemde wegen die ‘n bierdopje aldus bewandelt ‘ns in slowmotion moeten volgen). Ik probeer dat altijd nonchalant te doen, met m’n rechteronderarm een zwieper dezelfde kant op, ong een hoek makend van 75°; naar boven, waardoor dopje , indien perfekt, via de muurkanten erin tuimelt. Denk dus niet dat ik dat bestudeerd heb; dit is gewoon de lekkere manier van een dopje werpen richting uitlekbakje.
Vanavond zijn alle dopjes er in 1 keer ingegaan.
Wat dat zegt over Zijperspace weten we eigenlijk niet.
Op deze lengte bevindt ‘t zich in de cruciale fase. Factor jeuk gaat zich meer laten gelden dan factor geduld. & Aangezien ‘t bij mij minder snel groeit dan bij andere mannen, duurt deze fase derhalve iets langer.
Ik heb altijd voorkeur voor de vakanties. Dan ben je vrij, hoef je je minder van andere mensen aan te trekken & andersom & een scheerapparaat heb je toch niet altijd voor handen; da’s weer extra gewicht. & ‘t Valt de mensen pas op dat je je baard hebt laten staan als je terug bent & hij er ook daadwerkelijk is. Ik zei al: bij mij groeit ‘t minder snel. Ik heb na 5 dagen de behoefte me weer te scheren, terwijl de meeste mannen dat toch zeker om de dag doen. Voordat men bij mij dus kan spreken van een baard duurt meestal wel enkele weken. Ziet er vrij lang knullig ongeschoren uit. Vooral ook omdat er zich geen volledige gevulde baard gaat vormen; er bevinden zich enkele plekken op m’n wang waar de groei niet wil verschijnen.
Wat ‘t echter wel fascinerend maakt, vaak ook de reden waarom ik me er toch weer aan waag, is de kleur van m’n baard. M’n hoofdhaar is donkerblond, met een rode gloed zegt men wel ‘ns als men m’n baard er bij ziet, & is nu redelijk aan ‘t grijzen. M’n wenkbrauwen zijn lichtblond & vervolgens is m’n baard rood. 4 Natuurlijke kleuren voor de prijs van 1. Ik kon er altijd wel voldaan naar kijken in de spiegel bij ‘t dagelijkse onderhoud in de periodes dat zo’n sik m’n kin sierde.
Maar die jeuk! Op dit moment zijn m’n vingers te druk bezig met ‘t beroeren van ‘t toetsenbord, anders zouden ze hevig wrijvend over de onderkant van m’n gezicht zich bewegen. & Die periode duurt ong 5 dagen. Doe ik te lang over dit stukje, dan heb ik geen tijd meer om me te scheren voor vertrek naar werk & heeft baard weer 1 dag gewonnen.
Ik zet er dus maar een punt achter, want de irritatie is te groot. Ik moet 1st een goede reden hebben om ‘m te laten staan.
We stoppen de groei in Zijperspace.
