Er zitten al kringen. Terwijl ik hier alleen nog maar deze avond ben. Sinds half 7 om precies te zijn. Dat vertelde de routeplanner & hoewel ik de naam van ‘t routeplannerbedrijf niet wil noemen, want dan gaat-ie mij nog meer in de gaten houden, vertrouw ik die wel.

Bij de 1e vlekken ging ik m’n best doen, met een tissue uit de tissue-doos die misschien wel speciaal voor mij is klaargezet. Ik moet ‘t resultaat van 2 uur daarna nog bekijken. Maar eigenlijk heb ik de moed al opgegeven. Als op tafel al diverse kringen staan terwijl ik daar nog niets geks gedaan heb, kan ik beter wachten tot ‘t effectief meer resultaat heeft, zo’n schoonmaakactie.

Er zijn ook nog wat aanwijzingen achtergelaten. Altijd zwaar noodzakelijk. Want hoewel ik hier al een paar keer ben geweest, moet ik toch elke keer veel opnieuw ontdekken. ‘t Is niet je eigen huis, toch? Zo’n systeem moet elke keer weer geheel doorgrond worden omdat ‘t niet die van mij is. & Systemen ontstaan uit per-ongelukke praktischheden, al improviserend bij ‘t in de loop der jaren inrichten van je huis.
Ik weet er alles van. Ik heb heel veel per-ongelukheden & weinig improvisaties naast die van laten liggen waar er plek was.

Maar god, geef me dweiltjes. & Doe er meteen een tandenborstel bij, want daar heb ik er ook 1 tekort van.

Hoewel ik me wel af zitten vragen of ik dan alle dweiltjes & andere viezigheden, ik noem bijv ‘t beddengoed waar ik 7 nachten in ga slapen (hoewel ik nimmer kwijl & de meeste vanzelfsprekende dagelijkse sporen in m’n kleren blijven hangen, of anders in de wasbak of douche), die dan nog moet wassen voordat ik de woning verlaat…
Oeps, wat heb ik afgesproken over de sleutel? De brievenbus?

Er ligt, zoals ik al schreef, een lijstje met aanwijzingen. Waarbij dat laatste eigenlijk niet ‘t juiste woord is. Alsof je een computerspelletje speelt & oplossingen moet vinden & onderweg hints krijgt.
‘t Is meer een briefje. Van: ‘Welkom’ & ‘Heb je een goede reis gehad?’ plus ‘Je bier staat koud.’
Had ik zelf achtergelaten bij de voorbespreking vorige week.
Maar ik ben te moe & te uitstellerig (een vervelende variatie op ‘t gelijkende ‘aanstellerig’) om die moeilijk leesbare notities te lezen.

Zo heb ik me, omdat ik dan toch moet schoonmaken, mezelf alweer enkele vrijheden gegund. In dat korte tijdsbestek dat ik me hier bevind heb ik dat al bij mezelf voor elkaar gekregen.
Wc-bril stiekem niet naar beneden na afloop.
Die eerder genoemde kringetjes van bierglas & -fles op tafel.
Niet controleren of m´n tissue-schoonmaakactie effect heeft gehad.

Heus wist ik wel dat ik een viezerik ben, in enige mate, maar dat ik er ook buitenshuis zo snel van die eigenschap zou gaan profiteren…

Ik wilde ze straks gaan vragen: kennen jullie Zijperspace al, maar ik geloof dat ik dat maar ga laten.