Smog (oftewel Bill Calahan)(soms pleegt-ie z’n artiestennaam/bandnaam tussen haakjes te schrijven) heeft enkele van de b-kantjes van z’n tot op dat moment verschenen singles verzameld op 1 cd: Accumulation None. Lang niet alles, nog lang niet al z’n bijzonder, moeilijk verkrijgbaar werk. Maar als je echt moeite moet doen om er aan kan komen, dan zal je al tevreden zijn met ‘t kleine beetje dat aangereikt wordt.
Terwijl ik naar enkele b-sides zat te luisteren wendde m’n hoofd zich in gedachten naar boven, richting plafond. Ik zag behang dat niet overal gelijk weggesneden was, ik zag streepjes verf uitgeschoten zitten op plinten in een andere kleur. Als ik goed keek zag ik overal wel onregelmatigheden in de afwerking van m’n woonkamer.
M’n huis is net niet perfect, dacht ik.
Maar ik wil ook geen a-kantje als huis, schoot me meteen te binnen, ik wil geen grote hit zijn. Liever de b-kant van ’t hitje. Een aantal nrs die als toegift gegeven worden bij ‘tgeen de meeste aandach moet trekken. Ik wil een huis waarbij je aan de voorkant niet kan zien hoe de tuin bloeit & groeit. Ik wil een man zijn waarvan al m’n ex-vriendinnen spijt hebben, omdat ze de andere kant, m’n later leven, niet hebben beluisterd. M’n wraak zal zoet zijn als die kant op de markt komt. Moeilijk verkrijgbaar, voor de afficionado. Geen rechte lijnen, geen afgewerkt geheel, geen puntjes op de I. Ik wil die toevallige voorbijganger zijn, die slechts van een bepaalde kant je aandacht trekt, die voorbij gelopen is & er is je iets opgevallen, maar je weet niet wat.
Ik zou willen dat men moeite moest doen om mij te krijgen. & Als ’t dan zover is dat men mij heeft, dat ’t dan nog moeilijk te doorgronden is ook. Een spetter verf, die je niet weg wil halen, omdat ’t de moeite laat zien die je je getroost hebt ’t te maken tot wat ’t is.

& Dat dan op de achtergrond al ’t werk van Smog wordt afgespeeld in Zijperspace.