‘Dit is nou mijn installatie,’ zei ik.
’t Was niet klein, ’t was niet groot. ’t Was alleen oud. Niets van 1 & ‘tzelfde merk. Pick-up die niet werkte, discman als cd-speler.
Ik was opgelucht dat Theo meteen bij binnenkomst had gezegd dat ik een leuk huis had.

‘Kijk,’ had Theo eerder laten zien, ‘dit is alles wat ik nu heb.’
Hij wees een klein kastje aan. Zilverkleurig. Ik moest m’n bril afzetten om te zien wat ‘t ‘trafootje’ inhield.
‘Zit alles in,’ zei Theo.
Hij drukte op wat knoppen.
‘Radio, cd, cd-rom; alles wat ik nodig heb. Alleen de pick-up staat hier nog naast. Dan kan ik m’n oude platen tenminste nog draaien.’

Theo kwam naar buiten lopen op ’t moment dat ik m’n fiets aan ’t voorbereiden was op enkele kilo’s gewicht.
‘Hé, wat ik zat te denken, ik kan natuurlijk net zo goed even met de auto de spullen naar jouw huis brengen. Je woont hier toch om de hoek. Dan hoef je niet een paar maal heen & weer te fietsen.’
‘Hm, nou, ja,’ zei ik, lichtelijk overdonderd. ‘Dat soort voorstellen kan ik alleen maar goedkeuren.’
Ik liep achter ‘m aan weer naar binnen.
‘Dan eet ik 1st even m’n tosti op, als je ’t niet erg vindt.’
‘Jij ook een bakje thee?’ vroeg Linda, toen ik op de bank gezeten was.

‘Ik heb ‘m wel ‘ns meegenomen naar feesten,’ vertelde Theo. ‘Dan bliezen we ’t dak van de tent er af. Veel te veel vermogen. Maar dat was toen in. Fantastische feesten waren dat. Iedereen wilde zoveel mogelijk geluid uit z’n installatie krijgen. & Alles moest apart. Elk onderdeel moest apart vervangen kunnen worden. Ik ben blij dat ik nu een apparaatje heb dat alles in 1 heeft. Had ik 10 jaar geleden niet aan moeten denken. Maar ja, wanneer kom ik nu nog op feesten waarbij je zo’n helse installatie nodig hebt?’

‘Kijk, ’t zijn 4 boxen,’ ging Theo verder. ‘2 Kan je ophangen, die andere 2 moet je ergens neerzetten. Ik heb je alleen niet de snoeren gegeven, want die had ik nodig voor de nieuwe boxen. Anders moest ik weer onder de grond. Die liggen onder ’t parket. Ik heb ze helemaal door de kruipruimte getrokken.’
‘Ja, dan kan je opnieuw beginnen met snoeren aanleggen,’ zei ik. ‘Kan je weer onder de grond.’
‘Oh, ik heb ’t wel vaker gedaan.’
‘Krijg je ’t daar niet benauwd van?’
‘Nee, hoor. ’t Probleem is meer dat de geur van de coating dan ’t hele huis doortrekt. Die kruipruimte is toentertijd helemaal bewerkt. & De lucht komt vrij zogauw je ’t luik opengooit.’

‘Je tuin is niet zo diep,’ zei ik.
‘Wat bedoel je?’ vroeg Theo.
‘Nou, dat je zo bij je buren binnenkijkt.’
‘Oh, maar ik heb er wel m’n eigen werkruimte staan. M’n eigen schuurtje, waar ik kan klooien. Moet je kijken.’
Hij nam me mee naar achteren. We keken uit ’t raam.
‘Heb ik alle ruimte om te doen wat ik wil.’
Een klein hokje stond achterin de tuin.
‘& Dan heb ik hier beneden, vanuit de tuin, ook nog toegang tot een kelder. Kan ik net in staan.’
Hij wijst op z’n lichaam aan waar ’t plafond van de kelder komt.
‘Ik heb ook een kelder,’ zei ik, ‘die staat helemaal vol met bier.’
‘Ja, dat heb ik er ook in staan.’

De telefoon ging. Vlak voordat ik weer vertrekken zou.
‘Hoi, Ton. Met Theo. Ik bedacht op de terugweg opeens dat ik een onderdeel vergeten was. Er klopte iets niet.’
‘Oh, wat dan?’
‘De versterker. Ik zei toch al dat er ook nog een heel zwaar onderdeel tussen moest zitten. Die heb ik dus laten staan. Zal ik ‘m even langs komen brengen nog?’
‘Nee, joh. Ik stond op ’t punt om weg te gaan. Ik kom ‘m wel bij jou halen.’

’s Avonds zette ik alles neer. Al ’t oude materiaal weg, aan de kant op de grond. De nieuwe installatie met de achterkant naar me toe, zodat ik de snoeren kon bevestigen.
De boxen liet ik staan. Ik had nog geen snoeren daarvoor.
Ik tilde de stapel op. 4 Delen boven op elkaar. Plaatste ’t op ’t hoekje van de boekenkast. Alle delen op 1 lijn, zodat niets uitstak. Stekkers in ’t stopcontact.
Ik drukte de knopjes in. Alles ging branden zoals ’t hoorde. Ik bestudeerde wat er in beeld verscheen. Bekeek de afstandsbediening van de cd-speler.
Ik pakte de koptelefoon van m’n discman. Stopte ‘m in de cd-speler. Pakte een willekeurige cd uit de kast. Met de afstandsbediening ging ik vooruit & achteruit, sloeg nrs over, spoelde de cd nog een stukje terug, zette ’t geluid op z’n hardst, daarna weer zacht. Ik bleef naast de installatie staan, de knopjes op de cd-speler die ik niet wilde gebruiken binnen handbereik; ’t snoer van de koptelefoon was te kort om afstand te nemen.

Maar in principe kunnen we voortaan blijven zitten in Zijperspace.