‘Ga maar even op tafel staan,’ zei m’n tante.
Maar ’t volgende moment had ze me al opgepakt & me er met eigen kracht bovenop gezet.
Ik was zelf liever de gang ingelopen. Even om ’t hoekje. Dan zou zij kunnen komen kijken of ’t ging. & Ik zou dan eventueel de volgende kunnen proberen.
‘Je bent ook zo’n kleine hummel,’ zei ze vrolijk, terwijl ze m’n lichaam achteloos op tafel plaatste.
Ze wreef met beide handen m’n beide wangen rood. Ruwe handen. Van aardappelen schillen & sokken stoppen. Dat was ’t enige wat ik haar zag doen. Veel ruwere handen dan die van haar zus, mijn moeder.
‘Wat ben je ook een kleine knuffel,’ drukte ze zich tegen mij aan.
Of eigenlijk werd ik naar haar toegetrokken. Van bovenop de tafel. ’t Tafelkleed was al in 1 ruk aan de kant geschoven.
Ze lachte. Vooral ook om m’n onzekerheid. Dat maakte me extra knuffelwaardig. Ik stond daar maar met handen die zich geen raad wisten omdat er geen plek was om ze weg te stoppen. & Een broek aan m’n benen die elk moment naar beneden getrokken kon worden.
Ik had ’t nog niet bedacht of hij lag al op m’n enkels. Tegelijk met m’n onderbroek. Daar had ze speciale handigheid in. Met beide handen doelbewust alles in 1 ruk uit.
‘Til je voet ‘ns op,’ zei ze, ‘je linkervoet.’
Waarop ik met voor haar de linkervoet begon.
‘Nee, da’s rechts,’ reageerde ze onmiddellijk.
Dan maar de linker linkervoet. Ik had niet eens de tijd om te bedenken dat ik in m’n blote piemel op de tafel van m’n tante stond. Terwijl buiten ’t jarige neefje met vriendjes & andere neefjes van rond dezelfde leeftijd op me stond te wachten.
‘Nu die andere,’ ging m’n tante gewoon door.
Ik zag buiten een fietser voorbij gaan. Maar doordat ik beide handen nodig had om m’n evenwicht aan de schouders van m’n tante te bewaren, had ik niets over om mezelf te bedekken.
‘1st Deze,’ zei ze, me een klein zwembroekje voorhoudend.
Ze roetsjte ’t kleinood omhoog. Waarschijnlijk 2 jaar ervoor door m’n neef gebruikt. 1 Maand jonger dan ik, maar ik kreeg vandaag zijn afgedankte spullen te passen.
‘Nee, zo wordt ’t goedje afgekneld,’ lachte ze me uitbundig toe. ‘Nou, niet zo preuts. Ik heb wel meer van die dingen gezien.’
Niet zo veel als mijn moeder, bedacht ik. Want zij had slechts 5 zonen, m’n moeder 6.
Terwijl ondertussen de te kleine uitvoering weer naar beneden werd gesleurd. In haar eigen in mijn ogen onbehouwen vaardigheid.
De volgende aan. Daar kon ik in zwemmen. Maar niet zoals je ’t in een zwembad zou doen. Bij de 1e duik zou ik ‘m onderweg al verliezen.
‘Kijk,’ zei m’n tante, ‘deze is van vorig jaar.’
Om ‘m me ’t volgende moment al aan te meten. Ik had niet kunnen voelen dat ze me ontdaan had van de vorige. Ik was meer bezig met schichtig naar buiten kijken om te inspecteren of de spelende kinderen niet al te veel aandacht hadden voor de aan- & uitkleedpraktijken die op de tafel in de achterkamer plaatsvonden. ’t Kleine neefje steeds weer met z’n kleine blote rupsje tonend. Ik was onverwacht welwillig, medewerkend, om vooral te voorkomen dat deze voorstelling te lang zou duren. Geheel automatisch tilde ik nu steeds weer ’t goede been omhoog, zodat m’n tante met niet al te veel moeite me kon kleden met of kon ontdoen van een zwembroek.
Die van vorig jaar paste.
‘Die staat je ook wel leuk,’ zei m’n tante onder begeleiding van een klinkende pets op m’n billen.
Waarschijnlijk om ’t passen geluid bij te zetten. De pets zat in de juiste toonsoort.
Ik wilde m’n onderbroek weer oppakken. M’n tante hield me tegen door de onderbroek in de handdoek te rollen.
‘Nee, laat die zwembroek maar aan. Je broek er overheen. Dan hoef je je in ’t zwembad niet meer om te kleden. Zo doet onze Wil ’t ook altijd.’
Ja, zo deed die Wil ’t altijd. Net als dat-ie me altijd met m’n hoofd onder water probeerde te duwen. & Me van de kant, de veilige waterkant, af duwde als-ie stiekem voorbij kwam lopen. Altijd. Wil, de lolbroek. Altijd. Met grote handen & een groter lichaam. Altijd.
Dat zou vandaag op z’n verjaardagszwempartijtje ook wel ’t geval zijn. Ook al was ik expres mijn zwembroek vergeten.

We zouden de hele middag gezellig koppie onder gaan in Zijperspace.